Cemaatle namazların kılınması, yine cemaatle kılınan namazların ve namaz tesbihatlarının Sünnet-i Seniyyeye uygun bir şekilde yapıldıktan sonra yine birlikte, beraberce Kur’ân’ın hakikatli ve muhteşem tefsirleri olan Risale-i Nur okuma ve anlatımlarının ve anlamalarının birinci ve en geniş ayağı olan derslere, sohbetlere, Risale okuma ve dinlemelerine iştirak edilmesi... Ve bu üç kademeli iştiraklerde, ibadet, duâ, tesbihat ve sohbetlerde müceddid-i ekber manasında; Bediüzzaman’a ve iman ve Kur’ân hizmeti ihyası, inşası ve devamı manalarında uhuvetkârene bir sadâkat göstermek ve bütün Risale-i Nurları okuyanları maddî manevî bu duâlarda iştirak ettirmek...

İçice, birbirinin mütemmimi, birbirini tamamlayan, vaktinde cemaatle namaz, namaz tesbihatı, birlikte imanî ders ve iman hizmetinde sadâkat bir manevî kalkanı, şahs-ı manevî çadırını ehl-i iman için oluşturmaktadır. İştirak-ı amali uhreviye manasında şahs-ı manevinin tecellisiyle berzahî bir tefsirden; Risale-i Nur’un dünya ve ahiret basamaklarındaki kudsî manevî tesirini ve icraatını da haber vermektedir.

Demek ki şahsî, müzakereli Risale-i Nur okuma ve anlamalarının üçüncü, fakat en önemli bir ayağıda toplu olarak okunan Risale-i Nur sohbetlerine, derslerine iştirak etmek oluyor...

Genelde haftada bir iki defa yapılan umumî dersler, sohbetler adeta bir irtibat, iletişim, haberleşme, dertleşme toplantıları olduğu kadar; Risale-i Nur okuma ve anlama programlarının geniş kitlelere, dışarıya, çevremize, yakın arkadaş, eş ve dostumuza, topyekûn her kim olursa olsun muhtaç gönüllere açılan geniş ve büyük muhabbetli bir penceredir.

Bu önemli derslere iştirak eden mufavık, muhalif misafirlere, davetlilere Risale-i Nurun okumalarını ve anlamalarını en güzel bir tarz ve şekilde Bediüzzaman’ın ve saff-ı evvel Nur Talebelerinin yaptıkları gibi aktarmak, sunmak ve dersleri yapmak gerekmektedir. Usûlüne uygun bir sekilde yapılamayan dersin perde olmak ve mesul olmak gibi tehlikeleri vardır. Buna meydan vermemek ders yapmaya aday olan şahısların vazifesidir.

Risale-i Nur okuma ve anlamalarına umumî derslerin perspektifinden bakarsak ortaya her iki şık kadar önemli bir konu olarak; Risale-i Nurların anlatılması, izahı, ilânı, neşri... Bunun muhakkak bir surette ehil insanlar tarafından yapılması gerekmektedir. Konulara yakın kimselerin ders yapma usûl ve kaideleri doğrultusunda; bilerek, anladıklarını değilde anlatılarınları; kendi fikir, görüş ve lüzumsuz misallerini katmadan dinleyecilere aktarmalıdırlar. Ders yaparken okunan Risale-i Nurların anlaşılması ve kudsî, manevî tesirinin önüne geçmemek, perde olmamak için; ders yapanların bir ayna, mâkes, hoparlör olduklarını unutmamaları ve cızırtı ve kesik seslere sebep olmamaları gerekmektedir.