Evvelâ  insan bilmediği şeye düşmandır… Saniyen hiçbir zaman bilenle bilmeyen bir olmaz… İnsanlığın başına ne gelmişse cahilliğinden kaynaklanır, ortaya çıkar, doğar…

Üçüncü olarak da başı tenkit olan her fikrin, her anlayışın, her söylemin ve her yazılanın sonu, neticesi; zalimliği doğuracak olan fiiller, hareketler ve konuşmalar olacaktır.

Adamcağız, insan bozması zavallı bütün hayatı boyunca Tarih ilmi adına  tek bildiği ve söyleyebildiği  -o da bakarak– doğum tarihi olanlar: Tarih konusunda ahkâm kesiyorlar… Sadece bir büyük cihan imparatorluğunun kuruluş tarihi için iki yüz elli üç kaynak kitabı tetebbuatından geçirmiş olan bir tarih araştırmacısına dil uzatan, lâf atan ancak insan bozmasından başka bir şey değildir.

Sadece ve sadece hayatları boyunca cehaletlerini sergileyenler zaten kendi elleriyle kadim cehalet tarihlerini yazmışlardır… Bunları delil ve ispata ihtiyaç duymadan başkalarına teşmil etmek de yalnızca onların işi olabilir.

Dünyanın, insanlığın, Müslümanlığın hiçbir olayını, hiçbir hadisesini, hiçbir önemli meselesini tarih literatürü içerisinde; yer, zaman, şahıslar ve olaylar olarak yazılı rakam ve belgelerle değil ispat ve izah etmek; anlatamayanların; senelerce kafa yorup gayret gösterip, maddî, manevî güç sarfederek vücuda getirdikleri eserleri ellerine bile alıp bakmayanların tarih ve tarihçiler konusundaki hayali, sayıklamalı ve cahilce tenkitleri ancak sathî ve alçaklıklarını gösterir…

Zalim ve cahil zannetmesin ki,  karşılık verilmez… Hesap sorulmaz… Gereği yapılmaz… İlâhî adaleti unutanlar ve Allah’ın gazabından korkmayarak ancak hiçbir sebep yokken başkalarına cahilce lâf atabilirler…

Kim ne yaparsa kendi eliyle, yine kendisine yapar… Bir adalet-i hakikinin hem dünyada, hem ahirette tecellisine inanmayanlar ve hafife alanlar; cahillikleriyle ancak zalimliklerini sergilerler… Ve bunu sergileyerek ilân edenler helâlleşilemiyecek derinlemesine kul haklarının bataklığına kendilerini kendi elleriyle atarlar… Unutmamak lâzım “men dakka dukka”… çalma kapıyı çalarlar kapını...