Seda-i Hakikat1 14 Mart 1325, Volkan, Sayı: 86.
Tarik-ı Muhammedî (asm), şüphe ve hileden münezzeh olduğundan, şüphe ve hileyi ima eden gizlemekten de müstağnidir. Hem de, o derece azîm ve geniş ve muhit bir hakikat, bahusus bu zaman ehline karşı hiçbir cihetle saklanmaz. Bahr-i umman nasıl bir testide saklanacak? Tekraren söylüyorum ki: İttihad-ı İslâm hakikatinde olan2 İttihad-ı Muhammedînin (asm) cihetülvahdeti tevhid-i İlâhîdir, peyman ve yemini de imandır,3 müntesibîni umum mü’minlerdir, nizamnamesi sünen-i Ahmediyedir (asm), kanunu evamir ve nevahî-i şer’iyedir. Bu ittihat, âdetten değil, ibadettir. İhfa havf-ı riyadandır ve farzda riya yoktur. Bu zamanın en büyük farz vazifesi ittihad-ı İslâm’dır.
İttihadın hedef ve maksadı, o kadar uzun münşaip, muhit ve merakiz ve maâbid-i İslâmiyeyi birbirine rapteden bir silsile-i nuranîyi ihtizaza getirmekle, onunla merbut olanları ikaz ve tarik-ı terakkiye bir hâhiş ve emr-i vicdanî ile sevk etmektir.
Bu ittihadın meşrebi muhabbettir; husûmet ise cehalet ve zaruret ve nifakadır. Gayrimüslimler emin olsunlar ki, bu ittihadımız bu üç sıfata hücumdur. Gayrimüslime karşı hareketimiz iknadır –zira onları medenî biliriz– ve İslâmiyet’i mahbup ve ulvî göstermektir –zira onları munsıf zannediyoruz. Lâubalîler iyi bilsinler ki, dinsizlikle kendilerini hiçbir ecnebiye sevdiremezler. Zira mesleksizliklerini göstermiş olurlar. Mesleksizlik, anarşilik sevilmez. Ve bu ittihada tahkik ile dâhil olsalar, onları taklit edip çıkmazlar. İttihad-ı Muhammedînin (asm) ittihad-ı İslâm meslek ve hakikatini enzar-ı umumiyeye arz ederiz. Kimin bir itirazı varsa, etsin; cevaba hazırız.
“Cihanın bütün aslanlarının bağlandığı bu zinciri hilekâr bir tilkinin koparmasına imkân var mıdır?”
Said Nursî
Reddü’l-Evham4 18-19 Mart 1325, Volkan, Sayı: 90, 91.
İttihad-ı Muhammedî (aleyhissalâtü vesselâm) cemaatine5 isnat ettikleri dokuz evham-ı fasideyi reddedeceğim.
Birinci vehim: Böyle nazik bir zamanda din meselesini ortaya atmak münasip görülmüyor.
Elcevap: Biz dini severiz.6 dünyayı da yine din için severiz. [Dinsiz dünyada hayır yoktur.]
Saniyen: Madem ki meşrûtiyette hâkimiyet millettedir; mevcudiyet-i milleti göstermek lâzımdır. Milletimiz de yalnız İslâmiyet’tir. Zira Arab, Türk, Kürd, Arnavut, Çerkez ve Lâzların en kuvvetli ve hakikatli revabıt ve milliyetleri İslâmiyet’ten başka bir şey değildir. Nasıl ki az ihmal ile tavaif-i mülûk temelleri atılmakta ve on üç asır evvel ölmüş olan asabiyet-i cahiliyeyi ihya ile fitne ikaz olunmaktadır. Ve oldu gördük...
Eski Said Eserleri, sayfa 67-69
Dipnotlar:
1- Üstadımız bu makaleyi de tashih ederek Hutbe-i Şâmiye ile Divan-ı Harb-i Örfi’ye “27 Mart 1909, Dinî Ceride No: 86” kaydı ile derç etmiştir. Biz de bu hâli ile buraya alıyoruz.
2- Volkan’da “İttihad-ı İslâm hakikatinde olan” ibaresi yer almamaktadır.
3- Volkan’da bu arada “encümen ve cemiyetleri mesacid ve medaris ve zevayâdır” ifadesi bulunmaktadır.
4- Bu makaleyi Üstadımızın 1951’de gözden geçirerek Hutbe-i Şamiye’de derç ettiği hâli ile neşrediyoruz. Ayrıca fayda mülâhaza ettiğimiz birkaç noktadaki Üstadımızın tashihlerini de nazarlara arz ediyoruz.
5- Volkan’da “cemiyetine” şeklindedir.
6- Volkan’da “Evvelâ: Dünya için din feda edilmez. Biz vatanı din için severiz.” şeklindedir.