Dükkânının bir köşesinde küçük çaplı üretim işleri yapar. Hatta iş makinesi, alet ve ekipmanıyla birlikte atölyesinde kendisi ikmal eder.

Basri Bey, Risale-i Nur hizmetinden de hiçbir zaman geri kalmamış, şahs-ı manevîyeye önem veren, doğru istikameti kendine rehber, iktisat ile yaşamayı prensip edinen ve fakat maddî fedakârlıkta “Sahabe mesleğini” icra eden, hayırda hayır var, deyip malın yarısını hizmete tasadduk veren cömert bir ağabey…

Mersin’de ki, bürosunu Yeni Asya Gazetesi Temsilciliğine yıllarca kira almadan vermiş, keza hem Kıbrıs’ta, hem de Mersin’de iki evini de Medrese-i Nuriye hizmetine tahsis eden bir fedakâr…

Yaşının ilerlemesi ve sağlık durumu dolayısıyla işletmesini kapatır. Bedenen ufak tefek olsa da ruhu ve gayreti büyük olan Basri Abi yeni bir iş sahasını tasarlamaya başlar.

“Ben gayret dersimi Üstadım Said Nursî Hazretleri’nden almışım.” diye söyleyerek gayretle alâkalı Üstadın bir anekdotunu bize anlattı Basri Abi:

Van’da bir gün Molla Hamid Ağabey ağacı budar, kestiği dalları sobada yakmak için parçalar. Üstad, parçalanan ağaç parçalarını kucağına alıp eve götürür.

Molla Hamid Abi: ”Üstad sen zahmet etme, ben taşırım” der.

Üstad, “Molla Hamid sen çalışsan ben baksam, gayrettim kabul etmez. Gayretin ne kadar önemli olduğunu bilsen” der.

Keza, Risale-i Nurlar imanımızı tecdid ettiği gibi, sosyal ve içtimaî hayatımıza da rehberlik ediyor. “İşsiz, tembel, istirahatla yaşayan ve rahat döşeğinde uzananlar, ekseriyetle sa’yeden, çalışanlardan daha ziyade zahmet ve sıkıntı çeker.

Çünkü daima işsizler ömründen şikâyet eder; eğlence ile çabuk geçmesini ister. Sa’yeden ve çalışan ise; şâkirdir, hamd eder, ömrün geçmesini istemez.” İşte ben de hem hamd etmek, hem de bir şeyler üretmek için çalışmak istiyorum, şeklinde çalışmayı dile getirdi, Fedakâr Basri Ağabey…

Basri Beyin gayelerinden birisi de vatan sathını seyyar bir kütüphane ile buluşturmak, Risale-i Nurlar’ı muhtaçlara ulaştırmaktı. Bu sebeple Mersin’de bir “Gezici Kütüphane” tasarımına başlar.

Tabiî “Umur-i hayriyenin çok muzır manileri olur” bu düsturla bütün zorlukları göze alarak ”Özel gezici kütüphane” projesine başlar. Amma umduğu gibi kolay olmadığını işin içine girince anlar.

Basri Özdemir Ağabey, bürokrasinin zorluklarından habersiz, aylarca git-gel, büyük çaplı masraflar, ruhsat engeli, emekli maaşıyla bu işin içinden nasıl çıkacağını düşünür. Fakat hiç yılmadan, şahs-ı manevînin himmetiyle seyyar kütüphane tesisi için sabır, sebat ve gayretle çalışır. Hizmet-i Kur’â’n’iye ve niyet-i halise ile bütün zorlukları aşar. Kur’ân hizmetine bir “Gezici Kütüphane” amade eder.

Basri Abi, “Nur Dedeyi sırtında heybesi ile 80 kusûr yaşında maddî sıkıntı ve imkânsızlık içinde kitapları muhtaçlara ulaştırmak için nasıl çalıştığını, Bekir Ağanın köy köy gezerek okuma yazması olmadığı halde köylerde okuma yazması olanlara şu kitaba bak ne yazıyor, bana oku diye iman hizmetinde yaptığı fedakârlıkları, Ahmet Bulut Ağabey heybesine Risaleleri doldurup, Diyarbekir’den Muş’a ulaştırmak için üç günlük mesafeyi yaya yürüdüğünü, Muzaffer Aslan Ağabey iki elline iki bavul dolusu Risaleleri alıp, şehirden şehire trenle götürdüğünü, bizim yaptıklarımız onların hizmetlerine karşı çok sathî kaldığını beyan eder.

Bu arada Basri Abinin muhtereme hanımı Yüksel Özdemir  Seyyar Kütüphaneye iki takım Külliyat parası bağışta bulunur. Biz de Yeni Asya adına Yüksel ablamızı tebrik ediyoruz.

Mersin’de, “SEYYAR KÜTÜPHANE” zaman mekân gözetmeden okul, cami, pazar ve AVM’ lere gidip kitap satış ve dağıtımına başlamıştır.” Al götür-oku getir” Hatta evlerde okunmuş kütüphanelerde bekletilen Köprü dergisi, Genç Yorum, Bizim aile ve Can kardeş dergilerini tanıtım maksadıyla bedâvâ dağıtıp, yeni aboneler yapıyor, Basri Abi..

7.10.2018 Pazar günü “Geleneksel Adana pikniğine” seyyar kütüphane ile katılan Basri Özdemir Ağabey, pikniğin büyük şevke medar olduğunu ifade ederek, “Can kardeşler topluluğu” ve Adanalı kardeşlerimizi Yeni Asya aracılığıyla tebrik ediyor.

Biz de, Basri Özdemir Ağabeyi bu hasbi çalışmalarından dolayı tebrik ediyoruz.