Röportaj: Rüstem Garzanlı

***

1959 Elazığ, Alacakaya’ya bağlı Çataklı Köyü’nden dünyaya geldim. 1979 yılında askere gittim. Askerlik dönüşü Diyarbakır’a yerleştim. 1984 yılında Diyarbakır’da bir Kamu kuruluşunda çalışmaya başladım. 2014 yılında emekli oldum. Bir tahdis-i nimet olarak emekli olduktan sonra, Risale-i Nur hizmetinde, şahs-ı manevî çatısı altında hizmete devâm ediyoruz. Elazığ İlinde ikamet ediyorum, bir kız dört çocuk babasıyım.

Risale-i Nurlar’la nasıl tanıştınız, hayatınıza nasıl bir yön vermiş, anlatır mısınız?

Elazığ’a bağlı Maden ilçesinde Ortaokul öğrencisiyken Risale-i Nurlar’la tanıştım. O zaman bizim evde haftalık semt dersi yapılıyordu, babam Risale-i Nurlar’ın ve Bediüzzaman Hazretleri’nin aşığıydı, sohbet evimizde yapıldığı gece babam için o gece bir bayramdı. Ben de misafirlerle ilgileniyor, onlara hizmet ediyordum.

Babamın Risale-i Nurlar’a olan sevgisi bana da sirayet etmişti, o zamandan beri cemaate hizmet etmek, sohbetlerde bulunmak en büyük idealimdir. Mazeretsiz sohbetlere gitmediğimi hatırlamıyorum. 

1973’te ilk okuduğum eser Gençlik Rehberi ve Küçük Sözler’di. O zamanlar birçok vecize ezberledim. Öncelikle şunu ifade edeyim, Risale-i Nur eserleri hayatımın tanziminde çok etkili olmuştur. Risale-i Nurlar’la tanışmamış olsaydım, Allah bilir bugün nerelerde neyle meşgul olacaktım. İşte bu mümtaz eserlerle sırat-ı müstakim yolunu tahkiki olarak bildik. Hatta içtimaî meselelerde bile dik duruşumuzu tayin etti.

Rahmetli babam iyi bir Demokrattı. Ondan da etkilenerek bugüne kadar hep Demokrat çizgisinden şaşmadık. Demokrat deyince Rahmetli Adnan Menderes, Fatin Rüştü Zorlu ve Hasan Polatkan’ı rahmetle yâd etmek isterim. Allah mekânlarını Cennet eylesin.

Ben çok küçük yaşlardayken yani 8-9 yaşlarında yaşlılarımız deccalı ve mehdiyi anlatırlardı, ben o zaman böyle bir duâ etmiştim. Yâ Rabbi eğer ben o zamanı görürsem beni Mehdi’nin askeri yap, demek ki o zaman o masumiyet hürmetine Cenâb-ı Hak duâmızı kabul etmiş ki bugün buradayız. Yeni Asya’nın duruşu böyle bir şahs-ı manevîsini gösteriyor. 45 yıla yakındır hep Yeni Asya çizgisinde kaldık. Cenâb-ı Allah, ahir ömrümüze kadar burada kalmayı nasip etsin.

Hasan Bey, dershanelerin sevk ve idaresinde aktif olarak görev yapan biri olarak, dershanelerde kalan Risale-i Nur öğrencilerine tavsiyeniz ne olabilir?

Günümüzde dershanelerin çoğu donanımlı, kaloriferli, dayalı döşeli her yönüyle mükemmeldir. Öğrenci kardeşlerimiz bu nimetin kıymetini bilsinler. Bizden sonra bu dâvânın nöbeti onlara geçer. Çok okuyup iyi anlamak ve anladıklarını fiilî sahada tatbik etmek gerekir. Bu kutsî dâvânın mensupları erkânlar, şakirler, haslar, talebeler ve dostlardır. Bunlar bir bütün olarak aralarında iş taksimi yaparak hizmet ediyorlar. Meselâ, dershane temizlik işleriyle uğraşan, çay ikramı yapan, sosyal ve içtimaî meselelerle ilgilenen, ders rahlesinde oturup ders yapanlar hepsi de şahs-ı manevî çatısı altında hizmet ediyorlar. Kimsenin kimseden ayrıcalığı yoktur.

Asıl maksat, iman’a, İslâm’a ve Kur’ân’a hizmet etmektir. İşte dershanelerimiz de bu hizmetlerinin birer müştemilâtıdırlar. Gençlerimize evvel ve ahir tavsiyem dâvâlarına sahip çıksınlar, Zübeyir Ağabeyin dediği gibi “Hiçbir Risale-i Nur Talebesi yoktur ki, okulun birincisi olmasın” Gerek dershanelerde, gerek okullarda lisan-ı halleriyle Risale-i Nur Talebesi olduklarını unutmasınlar. Hal ve hareketleri ile dâvâlarını ispat etsinler. Risale-i Nur dershaneleri birer okuldur.

Hasan Bey, Bediüzzaman Hazretleri’nin önemle üzerinde durduğu hususlardan biri de “İttihad”dır. İttihadın önemi hakkında kısaca bilgi verir misiniz?

İttihad-ı İslâm en evvel fertlerin sonra aile ve aşiretlerin sonra millet ve devletlerin kalben birleşmesi ile mümkün olur. Bu noktadan bakıldığında bir mü’minin başkalarına sevgi ile bakması, kusurlarını hoş görmesi lâzımdır. İttihad üzerine ne söylesek söyleyelim en veciz ifade ile ittihadı tarif eden Bediüzzaman Hazretleri şöyle diyor: “Azametli bahtsız bir kıta’nın şanlı talihsiz bir devletin, değerli sahipsiz bir kavmin reçetesi ittihad-ı İslâmdır.”

Efkâr-ı ammeye gazetesiyle, dergisiyle, radyosuyla, panel ve konferansları ile elli yıldan beri hizmet sürdüren Yeni Asya hizmetleri hakkında görüşünüzü alabilir miyim?

Yeni Asya zirvede bir şahs-ı manevînin adıdır ki, kader-i İlâhî Süfyanizmin zulümatını dağıtma görevini ona vermiştir. Yakında 50. Yılını idrak edeceğimiz Yeni Asya bunca zaman içerisinde haksızlığa taviz vermeden, hâkim güçlere serfüru etmeden, Nur’dan ve şahs-ı manevîden başka hiçbir otoriteye boyun eğmeden, çok defa kapatıldığı halde doğru bildiği yoldan şaşmadan “Hakk’ın hatırı âlîdir, hiçbir hatıra feda edilmez” düsturu ile devam etmiştir. Süfyanizm ile mücadele etmek hizmetini kılınç gibi kalemi ile devam ediyor.

Bundan dolayıdır ki, bu şahs-ı manevînin çıkardığı her türlü neşriyatını satmak, satın almak, dağıtımını yapmak, abone olmak, abone bulmak ve tavsiye etmek asıl bir görev olarak bilmemiz lâzımdır. Bilinsin ki, bugün cihad vasıtası kalemdir. Yeni Asya şahs-ı manevînin çatısı altında kalemiyle cihad ediyor.

Başka bir diyeceğiniz varsa alayım?

Allah senden ve diğer yazarlarımızdan ebeden razı olsun. Sizler tam bir cihad vazifesini yapıyorsunuz. Gazete vasıtası ile her gün yazarlarımızla görüşmüş oluyoruz. Allah’a emanet olunuz. Allah hizmetlerimizi daim ve makbul eylesin...