G.Saray Başakşehirden ağır bir yenilgi aldı. Bu mağlubiyetle G.Saray krize adım atmıştır. Çünkü öncesinde G.Saray’ın kötü oynadığı maçlar olmuştu.
Ama puan farkının çok olması sebebiyle, içeride Fener beraberliği, deplasmanda Trabzon yenilgilerinin üzeri çabuk ört bas edilmişti. Ama bu hezimetin üstü örtülemesi mümkün değil. Şampiyonluğa oynuyorsun. Tabi ki yenilebilirsin, berabere kalabilirsin. Ama takım kalibresiyle, oynanan futbolun bağdaşır yanı yok. Hatta öyle bir yenilgi ki; kepaze oluyorsun. Eğer acil tedbir alınmazsa G.Saray şampiyonluk falan göremez. Bu bakımdan yönetimin nasıl bir çıkış yapacağı merak konusu.
Milli ara nedeniyle, 15 gün G.Saray bu maça hazırlandı. Daha doğrusu hazırlanamadı. G.Saray’ın sahada ortaya koyduğu futbol aklı yok. Hırsı yok. Taktiği hiç yok. Antrenörün ne iş yaptığı dolayısıyle merak konusu. Öncelikle rakibi kim analiz etmiş. Başakşehir’in iki tane önemli sistem oyuncusu Emre ve Mahmut yoktu. Ama bu ligin en iyi pas yapan takımının nasıl oynadığı belliydi. Orta sahayı iyi kullanan, kenar bindirleri çok iyi yapan ve ileride pivot santroforu Adebayor’un top tutma etkisini etüt edemeyen bir teknik adamla G.Saray’ın Başakşehir’i yenmesi mümkün değildi.
Başından beri dediğimiz Tudor bu takımın çapında antrenör değil. İleride olabilir mi? Bunu anca sıradan takımlarda gösterebilir. Stajyerliğini G.Saray gibi bir takımda geçirmesi ona Allah’ın bir lütfuydu. Ama malesef kendisine bahşedilen bu fırsatı değerlendiremeyerek sınıfta kaldı. İlk yarıda iki farklı geriye düşmüşsün. Aklına gelipte takımını ateşleyecek bir hamleyi en sıradan bir antrenör düşünür. Ama bundan bile o da bizim gibi maçı seyretti.
G.Saray şampiyon olduğu yıllarda sahada hırslı ve kavga eden oyuncuları vardı. Sezon başında Fernando, Ndiaye, Gomis, Maicon gibi bazı oyuncular nispeten mücadele ederek teslim olmayan ruh halleri vardı. Şimdilerde bunun da kaybolduğunu görüyoruz. Yoksa G.Saray 5 gollü mağlubiyet alır mı? G.Saray’ın en önemli eksiği taktik ve diğer faktörlerden önce budur. Takım olmanın birinci şartı da budur. Beraberlikler ve yenilgilerde tepkisizlik sıradan hale geldimi takmın işi bitmiştir. Görünen odur ki; Tudor bu krizin içinden G.Saray’ı çıkaracak çapta bir teknik adam değil. Yönetim fazla geç olmadan bu değişimi yapabilecek mi?