Anne yok, baba yok, aklı başında bir akraba yok, ne kadar ihmal durumları varsa yaşanmış, ama bütün bunlara rağmen, bütün olumsuz sebeplere rağmen kişi öyle bir adım atıyor ki, şaşmamak mümkün değil.
İşte burada insan ‘İnayet imdada yetişmiş.’ demekten kendini alamıyor.
Kardeşimiz, aile dostumuzun kızı. Aile ile zaman zaman görüşüyoruz. Tabiî onların hayata yükledikleri anlam ile bizimkisi arasında çok fark var. İlk tanıdığımızda hayat tarzlarını çok yadırgadık. Değişik vesilelerle biraz konuştuk, ama sadece konuştuk.
Abla, eşi ve çocukları; erkek kardeşi, eşi ve çocukları aynı apartmanda birlikte yaşıyorlar. Aynı zamanda kendi özel işyerlerinde aile üyeleri birlikte çalışıyorlar. Ve her akşam yemekler yenilip, çaylar içildikten sonra kumar oyun masası açılıyor. Ve geç saatlere kadar aile üyeleri birbirleriyle kâğıt oyunları oynuyorlar. Ne namaz, ne niyaz ve ne de yanı başlarındaki çocuklara örneklik teşkil edecek bir büyük tavrı var.
Erkek kardeş daha önce evlenmiş boşanmış. O evlilikten de bir kız çocukları var. Bu arada o çocuklar da büyüyüp gidiyor.
Biz de hemen her gittiğimizde mümkün mertebe çocukları, gençleri dikkate alarak sohbetler yapıyoruz. Böyle bir faaliyet onlara çok orijinal geliyordu. Öyle sorular soruluyordu ki, daha önce hiç sorulmadık cinsten.
Aradan biraz zaman geçiyor. Genç kızlar üniversiteli olmuşlar. Haliyle gittikleri üniversitelerde pek çok arkadaşla tanışmışlar. Değişik ortamlarda sohbetler dinlemişler. Ve kendi hayatlarının çok ötesinde farklı hayatlar tanımışlar.
Böylece zamanlar gelip geçiyor. Bu geçen zaman içerisinde belki de süreçten en fazla olumsuz etkileneceği düşünülen anneden yoksun kız çocuğudur. O da ortaokul düzeyinde bir eğitim hayatı içerisindedir. Bir gün üvey annesine, ‘Ben kapanmak istiyorum. Namazlarımı kılmak istiyorum.’ der.
Üvey annesi de, henüz çocuk yaştaki bu tesettüre olan ilgiyi anlayamaz. ‘Nereden çıktı bu?’ demeye başlar. Ama ciddî ihmaller içerisinde büyüyen kız çocuğunun verdiği bu karar üvey anneyi de ciddî etkilemiştir.
Kız çocuğunun kararlı olduğunu görünce, üvey anne de tesettürlü yaşamaya karar vererek, ‘Birlikte alış verişe gidelim kızım. Ben de senin gibi kapanmak istiyorum.’ der.
Üvey anne ve üvey kızı birlikte alış verişe giderler. Pardösü, başörtüsü gibi tesettürlü giyime uygun alış veriş yaparlar. Böylece, her akşam kumar oyunlarıyla saatlerin geçtiği evde namaz, Kur’ân okumak, Risale-i Nurları okumak gibi yeni gelişmeler başlamıştır.
Burada asıl dikkat çeken şey, 12-13 yaşlarındaki annesiz büyüyen bir kız çocuğunun bir aşamadan sonra, belli bir kişiden etkilenmişlik söz konusu olmadan, çok öyle bir okuma alışkanlığı da bulunmadan başörtüsü takmak ve beş vakit namaz kılmak ihtiyacının nasıl oluştuğudur.
Tabi durum sadece burada kalmıyor. Üniversiteli kızların dünyalarındaki kendi hayatlarını eleştiren yaklaşımlar, anne baba ile bu durumları konuşmaları ve ortaokul okuyan kız çocuğunun hayatındaki bu olumlu adımlar haliyle evde bir takım yeni gelişmeleri beraberinde getirmiştir.
Şimdi evin hayat alışkanlığı denen şeyler farklılaşmaya başlamıştır.  
Onca olumsuz etken varken, sağlıklı bir ebeveyn yapısı bulunmazken, nasıl oluyor da küçük yaştaki bir kız çocuğu olumlu ciddî adımlar atabiliyor ve hem tesettür hem de namaz gibi ibadetler hayatına ciddî şekilde girmeye başlıyor...  Olsa olsa bu inayet-i İlâhidir. Bozulmamış olan fıtratın gün yüzüne çıkma halidir. Kız çocuğunun tesettür ve namaz gündemi, Allah’ın ona bir yardımı ve masumiyetinin bir mükâfatıdır. Belki de alınan bir duâ, yapılan bir iyilik, Allah’ın rızasını celp edecek bir önemli adım gibi etkenler çocuk dünyasında bu şekilde ortaya çıkmış olabilir.