Bütün gençler hemen şöyle yanındakinden, önündekinden soyutlanıyor ve derin bir düşünceye dalıyor. Arada bir de ben düşündükleri konuyu fark etmeleri için, ‘Çok derinlere gitmeyin, yoksa çıkmak zor olur.’ diyorum, gülüyorlar.    

Gerilerden birisi, bir şeyleri bulmuş ve düşünmüş olmanın rahatlığıyla, erkenden, ısrarla parmağını kaldırmaya başladı. Ben de ağırdan alıyorum ki, iyice düşünsün diye. 

Ama söyleyecek bir şeyleri olmak, insanı mutlu ediyor. Başladık paylaşıma. Tabiî ısrarcı olanlar hep önceliği alıyorlar.

‘Kıymetli arkadaşlar, ben ‘İnsanlar neden acımasız oluyorlar?’ bu konuyu çalışmak isterdim. Sebebine gelince de, bana birileri çok acı çektiriyor da.’ dedi. 

Topluca gülüşmeler…

Konu biraz konuşuluyor ve genç bir cümle daha kurdu ve ‘Beni ciddî anlasaydınız, gülüp geçmezdiniz.’ dedi ve tabiî bir daha gülüşmeler…

Ve yeni bir kişi ve bir yeni konu daha, ‘Hocam ve kıymetli arkadaşlarım, bugün dünyanın en önemli meselesi Amerika’dır. Bütün problemler bu zihniyet altında üretiliyor. Bu konuyu çalışmak isterdim, çünkü insan ve milletler düşmanlarını tanımazlarsa çabuk avlanırlar.’

Bir diğer hanımefendi, ‘Doğrusu benim konum da her halde annem olurdu, çünkü epeyce bir zamandır annemle konuşmuyorum. Bu durum bana çok çektiriyor, bu iletişim problemimizi aşmak isterdim. Bir evlâdın annesiyle olan iletişiminin bozuk olmasından daha ciddî bir olay ne olabilir.’ dedi ve ağlamaya başladı.

Tabiî her konuyu gündeme getiren, haliyle kendisi için o günün en önemli olayını gündeme getiriyor. Yani o gün için, o kişinin dünyasına temas eden en ciddî mesele haliyle onun araştırma konusu olacaktır.

Renkli ve zevkli bir şekilde konular sürüp gitti.

Fakat beni en çok düşündüren ve dikkatimi çeken, on altı, on yedi yaşlarındaki, kalkamadığı sabah namazını gündeme getiren ve duygusal bir ortam oluşturan bir gencimizin paylaşımı oldu: ‘Kıymetli arkadaşlarım, bunu söylemek ne kadar doğru bilmiyorum, ama mademki bu sorulan soru benim dünyamı ilgilendiriyor ve benimle alâkalı bir bilgiyi soruyor, ben de paylaşma ihtiyacı hissediyorum. Ben, ne acı ki, bu gün sabah namazına kalkamadım. Her ne kadar eda ettimse de içimde gün boyu hep bir sızı hiç durmadı. Yani bir insanın kendisini Yaradana verdiği sözde durmamasından daha ciddî, daha önemli ne olabilir? Rabbine karşı sözünde durmayan bir insan ya da verdiği söze ihanet eden bir insan diğer insanlara karşı ne kadar güvenilir, ne kadar samimî ve ne kadar dürüst olabilir?’ dedi ve ‘Hocam müsaadenizle deyip, ortamı terk etti.’

Durum onu gösteriyor ki, insan sayısınca gündemler var. Ve her insan için her günün de ayrı bir gündemi var ve bu sürekli değişiyor.

Tabiî dünyayı kurtarmaya kalkanlar olduğu gibi, Türkiye’deki problemleri gündemlere getirenler, seçimleri belirleyenler de oluyor.

Ama her halde en önemlisi, kişinin nefsi dairesindeki, en küçük, ama en önemli vazifelerin bulunduğu gündemli yaşayanlardır.

Bilmem bugün sizi en çok etkileyen konu ne idi ve neden o konu idi?

Düşünmeye değer mi?