Bizim için dünyanın bütün işleri içerisinde en önemli gündem kendi nefsî dairemizdeki gelişmelerden sonraki etkileşim alanı olan aile atmosferimizdir.

Burayı çok önemsiyoruz. Çünkü buradaki gelişmeler bizi ilgilendiriyor.

Bu noktada ciddî gelişmeler yoksa, diğer alanlardaki gelişmeler çok da beni, bizi ilgilendirmiyor.

Onun için sürekli gündemimizde bunun muhasebesini canlı tutuyoruz.

Yani bu gün ne yaptık, günlük okumalar nasıl gidiyor, kim hangi kitabı/kitapları takip ediyor, namazlar nasıl gidiyor, tesbihat durumumuz nasıl, aile içi iletişim ve ilişkiler nasıl, bir aksaklık var mı, hangi adımlarımız başarılı, hangilerinde çalışmamız lâzım gibi onlarca sorulara cevaplar arıyoruz ve buluyoruz.

Nitekim bu satırları yazarken, yazılanların izleri olan bir şeyler var mı diye gözümü şöyle bir çeviriyorum, hemen karşımda kitaplık camında küçük kızımızın takip ettiği, günlük yarım saat okuma çizelgesinin kâğıdı asılmış vaziyette ve okuyanlar da ilgili günlerin karşısını işaretlemişler olarak görüyorum. Kendi kendime ‘güzel’ diyorum.

Tabiî bütün bu çalışmalar saat gibi işliyor değil. Ama ‘bütün bütün elde etmezsen, bütün bütün de terk etme’ kuralı gereği, işleri devam ettirmeye çalışıyoruz.

Yine devam eden bir programımız da ‘evde akşam okumaları’ şeklinde süren ve aile üyelerinin evde bulundukları saatte büyük kızımızın takip ettiği bir dersimizdir.     

‘Namaz ve Hikmetleri’ günlük takip ettiğimiz kitabımız. Risale-i Nur Külliyatı’ndan namazla ilgili bölümlerin derlendiği eser, bizi ailece namaza bir kat daha yakınlaştırdı. Bu dersler epeyce bir zamandır sürüyor. Kitabımız da bitmek üzere. Güzel olan şu ki, okumalar hemen meyvesini vermeye başlıyor.

Bu derslerden sonra, (daha önce, ‘bu sünnetleri kılmamak da sünnettir’ denilen ve zaman zaman ihmal edilen) ikindi ve yatsı namazlarının sünnetlerinin kılınır hale geldiğini görmek hakikaten sevindirici bir durumdur.

Tabiî okuma programlarına katılmış çocuklarınızın program dönüşündeki eve yansıyan olumlu tutumları insanı daha bir mutlu kılıyor, şükre sevk ediyor.    

İşte dünya bütün olumsuz ve olumlu gelişmelerini sürdürürken biz de aile içi olumlu ve olumsuz gelişmelerimizi daha yakından takip ediyor ve atmamız gereken adımları atmaya çalışıyoruz.

Olayın bir de aile atmosferinden dış dünyanın olaylarına bakış boyutu var.

Çocuklarımızla birlikte ülkemizdeki, dünyadaki gelişmeleri, gündemleri de masaya yatırıyor, o konularla ilgili düşüncelerimizi paylaşıyoruz. Herkesin mutlaka konuşulan konu ile ilgili yorum ve yaklaşımları oluyor.

Nitekim, dünyanın da gündemini ciddî etkilemiş olan mülteci trajedisi içerisinde cesedi Bodrum kıyılarına vuran minik yavru Aylan’ı, ülkemizin içinde olduğu terör problemlerini, seçimleri, adayları gibi güncel konuları gündem konusu yapıyor, biz de konuyu ciddî ciddî konuşuyoruz. Çok güzel oluyor.

‘Yaşananlar bize ne ders veriyor?’ diyoruz ve herkes konularla ilgili bireysel uygulanabilir çözümler düşünüyoruz. ‘Herkesin yapabileceği ‘bir şey’lerin var olduğuna kanaat getirdik.

Parolamız da şu oldu: ‘Zihninizdeki konu ile ilgili bir vicdan muhasebesi yapın ve çözüm adına bir küçük de olsa adım atın’.

Dünyanın gelişmeleri karşısında herkesin, bireysel olarak ‘kendisine düşen’i yapmadığı, vicdanını sızlatan nefsi dünyasındaki adımları atmadığı ve en önemli ve ebedî işlerin bulunduğu nefis dairesindeki sorumluluklarını yapmadığı sürece kendi kendine ağlamakların çok da bir anlamı olmayacaktır.

Dünyanın çivisinin çıkmasının sebebi, herkesin çakmadığı veya çıkardığı kendi çivisidir. 

Herkesin yapabileceği ‘bir şey’ini harekete geçirmesi bir insanlık görevidir.