Her akademisyenin roman olmayı bekleyen farklı bir öyküsü var. Bir öğrenciyi bu işlere görevlendirsek nice muhteşem kitaplar çıkar aslında. Başarı öyküleri, bir akademisyenin serüveni gibi onlarca kitap sağımızda solumuzda geziyor da çoğu kez haberimiz olmuyor.

Bingöllü Hocamız. Beş yaşlarında babasını kaybetmiş. Ve küçük yaşlardan itibaren okuma sevdasına düşüyor. Pek çok problem, maddî ve manevî sıkıntıların ardından liseye kadar geliyor. Üniversite sınavına girmek için bulunduğu yerden elli kilometre yürüyerek Erzurum’a gidiyor. Hatta sınav dönüşünde kış mevsiminde tipiye yakalanıp, yollarını kaybediyorlar. Ve uzaktan gelen bir köpek havlaması ile bir köyün yönünü belirleyip ölmekten kurtuluyorlar.

Sonrasında üniversite serüveni.

Üniversite içerisinde, Amerika’da doktora imtihanını kazanıyor. Şartlar ve imkânlar onu bu programa katılmaktan alıkoyuyor. Ama kararlılıkla devam sonucu, İngiltere’de doktora eğitim imkânı buluyor.

Oxford Üniversitesi’nden biyoloji dalı ile ilgili başarılı bir hoca ile çalışmaya başlıyor ve çok ciddî bir proje üzerinde çalışıyorlar.

Tam bu noktada Türkiye’de 28 Şubat uygulamaları devreye giriyor. Proje ilerlerken, Türkiye’den ülkeye, eğitimi yarıda bırakıp dönme yazısı iletiliyor.

Eşi, ülkeye dönememe problemi dolayısıyla bir daha akrabalarımla görüşemeyeceğim endişesi içerisinde gözyaşları içerisindedir. Ve dönmeye karar verilir. Acil dönüş yazısı sebebi ise, eşinin başı örtülü olması.

Ülkeye döndüğünde ülkedeki üniversiteler yine eşi başı örtülü diye kadrolarına almak istemiyorlar. Kaç yere başvurduysa istekler hep olumsuz karşılanıyor.

Biyolog olduğu için tıp alanında çalışmak istiyor, ama tıp alanındaki çalışma isteği kabul görmüyor.

Sonunda Harran Üniversitesi’nde biyoloji bölümünde çalışmaya başlıyor. Ve bu alanda çalışmalarına devam eder. Profesör olur ve şimdi onun kendisinin başında olduğu laboratuvara Hacettepe’den ilgisine, bilgisine ve laboratuvar imkânlarına başvurulmaktadır.

Hasta vücuduna bir çip yerleştirilerek, onun gelecek zamanlardaki karşılaşabileceği hastalıkların tesbiti ve alınacak tedbirleri kolaylaştırma çalışmaları yürütülmektedir. Fakat pahalı bir çalışma olduğu için henüz tam yaygınlaşmış değildir.

Bugünlerde ise, üniversite bünyesinde 16 trilyonluk bir ar-ge projesi gerçekleştirmektedir. Dört katlı projelendirilmiş olan laboratuvarların fizikî mekânı için adım atılmış bulunmaktadır. Ve bu proje bireysel çabalarla kazanılmıştır. Üniversitenin bu noktada bir katkısı bulunmamaktadır.

Hocanın öğrencilere yaptığı paylaşımda dikkat çeken noktalar ise, mutlaka bir hedefin bulunması, bu hedef ile ilgili ciddî bir kararlılığın sergilenmesi, diğer insanlardan farklı bir adım içinde olmak ve kesinlikle hiç yılmamak, ümitsizliğe kapılmamaktır.

Profesör Doktor Nihat Dilsiz Hocanın dinlemiş olduğumuz hayat serüveninde hakikaten bir yaşanmışlık var.

Ve durum onu gösteriyor ki, bir insanın kalitesini belirleyen şey, o kişinin aşmış olduğu engellerdir. Yani bir kişi ne kadar çok ‘rağmen’leri aşmışsa, o kadar çok kaliteli insan olmuş oluyor.

O zaman kişiyi tanımlarken, ‘Kaç rağmenle bu noktaya geldin?’ demek lâzımdır. Kişiyi kişi yapan şey, aştığı engellerdir.

Hiç ‘rağmen’i olmayan bir sonuç, zaten çok orijinal de değildir.

Hayatı, aştığınız engeller, bahaneler belirliyor.

Aştığınız en büyük, en güç engel tam da sabır, azim ve kararlılık imtihanlarının yapıldığı güç sınavlardır.