Ne mi diyor? “Kur’ân’ı beşer kelâmı farzet”.

Başka; “Muhammed de (asm) bir beşerdir.”

Başka başka; “Öyle asır müceddidleri falan olmaz. Onlar da birer insan.”

Daha başka; “Cennet, Cehennem korkutmak, celbetmek için uydurulmuş şeyler.”

Demek mukaddesatı inkâr desiseleri şeytandan geliyor.

Bu ve benzeri telkinleri yapan insanlar varsa, onlar da şeytandan ders alıyorlardır.

26. Mektup, Kur’ânla ilgili şeytanın desisesine şöyle cevap veriyor: “Bu ise yüz derece muhal olmakla beraber, sen ey şeytan, yüz derece şeytanetinde ileri gitsen, buna imkân verdiremezsin, bozulmamış hiçbir aklı kandıramazsın. Yalnız, pek uzaktan baktırmakla aldatıyorsun; yıldızı, yıldız böceği gibi küçük gösteriyorsun.” 

Evet, şeytan yıldızı, yıldız böceği gibi gösteriyor. İnanan olur mu? İmtihan dünyası.

Kur’ân’la ilgili izah devam ediyor; “Bir an Kur’ân’ı beşer kelâmı farz etmek,  Beyazıt’ın elektrik düğmesi çevrilip söndürülünce ortalık karanlığa düşer, o farz ile Kur’ân’ın bütün parlak ışıkları gizlenmeye başlar.”… “O vakit anladım ki benimle konuşan şeytandır, beni vartaya yuvarlandırıyor. Kur’ân’dan istimdat ettim.”

Kur’ân’ı beşer kelâmı farz etmek onun ışıklarını söndürüyor, ondan istifadeyi bitiriyor.

Şeytan, “Hazret-i Muhammed de (asm) bir beşerdir. Ondan südûr eden şeyler de bir beşer halidir.” diyor. Bu, güneşe gözünü kapayıp, güneş yok demekten başka bir şey değil.

Şeytan konuşmaya devam ediyor: “Asır müceddidlerini de abartmamak lâzımdır. Onlar da senin gibi benim gibi birer insandırlar. Öyle yazdıkları eserlerde bir harikuladelik falan da yok. Onların eserleri herhangi bir insanın yazabileceği cinstendir.” der.

Böyle bir zihniyetin nazarında âlemde nur diye bir şey kalmaz. Böyle bir anlayışın varacağı yer, dinden soğumuş, peygamberden kopmuş, müceddid tanımaz bir sukuttur.

İnsan içinde yaşadığı âlemin ışığını söndürür mü? Şeytanı dinlerse söndürür.

İşte Risale-i Nurlar, şeytanın hilelerini, desiselerini deşifre ediyor. İnsanı şeytanın tuzağından kurtarıp, maddî ve manevî nurlandırıyor. Şeytanı dinleyen şeytanlaşır; Kur’ân’a kulak veren ise melekleşir.

Tercih, insanındır; esfel-i safilin de âlâ-yı illiyyin de insan bekliyor.