Sabah namazı sonrasında, günlük yürüyüşümüzü yapıp, evimize döndüğümüzde maddî bir temizlenmeyle birlikte penceremizin kenarına oturup, karşımızdaki parkın sonbahar değişimini, dönüşümünü tefekkür ederken, kendi duygularımızda da bir yenilenmenin meydana geldiğini hissediyoruz.
Risale-i Nurlardan günlük okumamızı yapıyoruz.
İşaratü’l-İ’caz’ın 442. sayfasında bir İngiliz papazın Kur’ân hakkındaki cümlelerini terennüm ediyoruz.
Kur’ân âyetlerini nüzul tarihine göre tercüme eden ve tertip eden İngiltere’nin en mutaassıp papazlarından Rodwel, Kur’ân’ı sena ederken diyor ki, “Kur’ân, putperestliği imha, Allah’ın vahdaniyet akidesini tesis, cinlere, perilere, taşlara ibadeti ilga, çocukları diri diri gömmek gibi vahşi adetleri izale, bütün hurafeleri istisal, taaddüd-i zevcatı tahditle bütün Araplar için ilâhî lütuf ve nimet olmuştur.”
Buradaki ‘imha’, ‘tesis’, ‘ilga’, ‘izale’, ‘tahdit’ kelimeleri bize sabahın bu erken saatindeki derste çok anlamlı geldi.
Bayramı henüz idrak ettiğimiz bir zaman diliminde hissettik ki, nefsimizde bir şeyleri imha, bir şeyleri tesis... etmek gerekiyor.
Dersimiz sürerken içinde olduğumuz günü, gündemi eşimle birlikte bu gözle muhasebe etmeye başladık.
Bayram vesilesiyle gitmediğimiz dostları hatırladık.
Biraz da içimizdekileri seslendirerek, ‘Peki bayramda falanca arkadaşa neden gitmedik?’ diye nefsimizin istemediği arkadaşlara gitmenin yani nefse zor gelen adımları atmanın çok daha anlamlı olacağını, nefse karşı tam bir ‘imha’, ‘tesis’, ‘ilga’, ‘izale’, ‘tahdid’ kelimelerinin üzerimizdeki etkisini göstereceğini tezekkür ettik.
Hemen oturduğumuz yerden kalkmadan, ‘Henüz bayram içinde, bir şekilde gitmek istemediğimiz dostları ziyaret’ kararıyla konuyu kapatmamız, tam da Kur’ân’ın nefsimiz üzerindeki ‘kötü duyguları imha’ ve ‘iyi duyguları tesis’ ettiğini idrak ettik.
Yani bir dersten, bir bayramdan, bir ziyaretten iyi duyguların galebesiyle çıkmak, kötü duyguların mağlûbiyetiyle ayrılmak tam da bir muzafferiyet halidir diye hissettik. Çok önemli bir şey de, hayırlı işlerde acele etmek anlamıyla, vicdanen hissedilen doğru kararların daha tartışmaya girmeden, daha nefse bir cephe daha açmadan hemen uygulamaya geçilmesi tam da olması gerekendir.
İnsanız, zaman zaman duygularda kirlenmeler söz konusu olabilmektedir. Zaman zaman bazı hayır adımlarını atmak nefse çok daha ağır gelebilmektedir.
İşte Kur’ân’ın malı olan bu Nur dersleri hayra karşı olan zor adımlarımızı kolaylaştırıyor ve şerre karşı olan kolay adımlarımızı da zorlaştırıyor.
Bu da ancak bir hayır şahs-ı manevisinin duâlarına dahil olmak ile alâkalı bir durumdur.
Şimdi, eski duygularımızda ‘bir adım ileri iki adım geri’ ile gidemediğimiz aramızdaki ilişkiler bir şekilde zedelenmiş dostlarımızla görüşmeye ‘iki adım ileri bir adım geri’ cehdi ile mesafe almaktayız. Az ama neticeli bir durumu yaşıyoruz.
Zor olan bir işi yapıyoruz.
Bugün hangi insanın görüşmek istemediği, gitmek istemediği bir kişiye karşı inadına gitmek, inadına görüşmek adımları kolaydır.
Ama emin olun bu adımları deneyin, yenileneceksiniz.
Yeni duygularla kendinizi daha zinde ve güçlü hissedeceksiniz.
Nurlar, insanı yeniliyor. Ve negatif duygular yerine pozitif duyguları ilka ediyor, inşa ediyor.
Bir papazın diliyle Rabbim bize Kur’ân’ın duyguları yenileyen özelliğini yaşattı. Ve yeni adımlar atmamıza yardım etti. Şimdi o adımların etkisi altındayız.