İman hakikatlerinin temeli olan, Tevhit, Nübüvvet, Haşir, İbadet ve adalet kavramlarını ikna ile tebliğde müspet ilimlerle dini ilimleri mezc ederek, akıllara, kalplere, gönüllere yerleştirmek, Rıza-ı İlahiyi kazanmak için iman hizmetinde bulunmak, asrımızda büyük önem arz etmektedir. Gayretlerin sonucunda, neticeyi Cenab-ı Allah’a bırakmak elzem ölçümüzdür.

Günlük siyaset ile yoğunlaşmadan, hakikat yolunda demokratlara nokta-i istinad olmak görevlerimizdendir. Din namına siyaset anlayışı ve siyasi konularda dini tekeline alma düşüncesi, İslamiyete ve dindarlık anlayışına zarar vermektedir. Din kimsenin inhisarında değildir. Siyasetin kökünde tarafgirlik anlayışı olduğundan, din adına siyaset yapmak, dindar olmayan insanları karşı tarafa alacağından, oluşan kutuplaşma sonucunda diğer yapıların dinden uzaklaşmasına sebep olmaktadır.

Üstadımız, toplumun %60-70 i tam mütedeyyin olmadığı sürece, din namına siyaset yapılmaması gerektiğini ifade etmiş, bu durum olmadığı sürece siyaset-i İslamiye’nin toplumdaki din anlayışına zarar vereceğini anlatmak istemiştir. Günümüzde dini siyasetin yaşattığı bu sıkıntıları görmekteyiz.

Oysaki devlet idaresinin ana kaynakları adalet, liyakat, hüner ve bilgi olmalıdır. Devleti yönetenlerde bu özellikler olmadığı zaman, ayrışma ve kutuplaşma, içsel huzursuzluk ve toplumsal sıkıntılar ortaya çıkacaktır. Günümüz devlet ve toplumu, demokrasi anlayışı içinde, hürriyet ve adalet kavramaları ile yönetebilir ve idare edebilirsiniz. Bu kavramlar, dini özgürlüklerin yaşanması ve inkişafı açısından da önemli ve gereklidir.

İnsan aciz ve fakir, ihtiyaçları sonsuzdur. Sadakat, istikamet, sebat ve metanet düsturları ile cemaat mensubiyeti sonucunda meşveretin havuzunda enaniyetini eriterek, günlük siyaset boğuşmalarına karşı gelebilir. Ve ancak bu şekilde Allah yolunda kararlılıkla ve kuvvetle devam edebilir.

Cemaat birliğine, dirliğine önem verip, fitne, fesat ve nifaka, su-i zanna ve bozgunculuğa karşı ittihat mukabele etmeliyiz. Birincil vazifemiz olan imani hizmetini esas alıp, Risale-i Nurdan aldığımız dersle müsbet hareketimize devam ederek vazifemiz olan asayişi muhafaza görevimizi yerine getirmeliyiz. İmtihanda olduğumuzu, ihsan-ı İlahi tarafından omuzlarımıza yüklenen vazifemize ihlas ile sahip çıkmalıyız. Ancak bu şekilde, şimdiye kadar olduğu gibi Cenab-ı Allah’ın yardım ve muhafazasına layık olabileceğimizi unutmamalıyız.