İçkiliyken şuurunu kullanamayan insanoğlu Rabbinin huzurunda haddini bilmez ve kusur eder. Genelde bazı insanlara baktığımızda dünya işlerinde haddini bilir, nezaket kurallarına uyar. Fakat ahiret işine gelince gaflete dalar. Allah’ın emir ve yasaklarını uygulamaya gelince âcizlik ve zayıflık gösterir fiiliyata dökmekte zorlanır. Rabbini bilir, fakat bildiği halde haddini aşar. Oysa ki bizi yaradan Hâlıkın huzurunda her daim emrine muti bir kul gibi kemerbeste, el bağlayarak haddini bilmek ve davranmak Müslümanların şiarı olmalı. 

İşim düştü de geçtim bir gün nahoş olan o sokaktan. Geçmez olaydım derler, ama  ben de o sokaktan geçerken Risale-i Nurun verdiği müsbet hareketle düşüncelerime yön verip, “iyi ki geçmişim bu sokaktan vardır bunda bir hikmet” dedim. Çünkü hiçbir şey sebepsiz değildi. İnsanların acı veren durumuna duâ etmeye vesile olacakmış ki ayaklarım beni o sokağa götürdü. Bir anda gözüm yaşlarla doldu. Derler ya Müslüman Müslümanın kardeşidir diye, ben de Müslüman kardeşlerimi orada görmüş, onların o halinden müteessir olmuştum. Üzüldüğüm, Müslüman kimliği altında yaşayan insanların Allah’ın haram kıldığı yasak olan madde bağımlılığı içeceklerle meşgul olmalarıydı. Onları camdan görünce hallerine acımıştım. O içki illeti ki, bütün kötülüklerin başı olmakla beraber, yuvalar yıkılıyor kutsal olan aile hayatı Cehenneme dönüyordu. Masum çocuklar, anne ve babalarının ayrılmalarından dolayı perişan oluyorlardı. 

Oracıkta gördüğüm insanların o bed halleri beni etkilemişti. Onlara acıyarak gıyablarında duâ etmeye başlamıştım. Yapacak da başka birşey yoktu. Onlar için yanan yüreğimdeki ah’u eninlerle elimden duâdan başka birşey gelmezdi ki. Öncelikle kendilerinin bırakması gerekliydi bende onlara duâ etmeye karar vermiştim. İnşaallah duâlarımda artık o insanlarda olacaktı. Ahh isterdim ki benim kavl-i duâlarımı onlarda duyup benimle birlikte onlar fiilî olarak iştirak etselerdi belki netice daha güzel olurdu diyerek duâya başladım. Yâ Rab hakikati duymalarını, görmelerini nasip et!

Ey Rabbim! Her şey Sana ayan, görüyorsun kullarının halini. Sen ki “Benim Rahmetim gazabımı aşmıştır” diyen merhametlilerin en merhametlisisin. Yakarışlarım gıyabında duâ ettiğim, Senin haram kıldıklarına müptelâ olmuş Müslüman kardeşlerim içindir. Yüreğim yanar, fakat elden duâdan başka birşey gelmez!  

Yâ Rab! İçki müptelâsı olmuş Seni bilen, fakat Senin bu emrine itaat etmeyen kullarına doğru yolu idrak etmelerini tez zamanda nasip et. O illetten kurtar!  

Ey! Müslüman kardeşim; Bu illetten kurtulmak için niyet et, tövbe et, Duâ et! Duânda ağla... Asla umudunu yitirme! Gör bak! O zaman ne çiçekler açacak gönül bahçelerinde, kırmızı, sarı, mavi, yeşil ve beyaz rengârenk...

Gönder Ey Rabbim kurtuluşa vesile olacak atiyyelerin hoş kokularını. O insanları Sana itaat edecek kullara çevir diyerek aminn dedim.

Nesâî’nin bir rivayetinde Resûlullah (asm) şöyle buyurmuştur: “Üç kişi vardır, Cennete girmeyecektir: Anne babasının hukukuna riayet etmeyen kimse; içki düşkünü olan kimse; verdiğini başa kakan kimse.” (Nesâî, Zekât 69, 5, 81).

Herkes herşeyi biliyor da bazen kendini unutuyor haddini bilmiyor? Herşeyi bilene değil; haddini bilene saygım sonsuz...