Bediüzzaman Hazretleri, bu ifadeyi Kastamonu Lahikası’nda (Yazılış tarihi 1936-1943) dile getiriyor. Aradan geçen 75-80 yıla rağmen, günümüzde hâlâ Hazreti İsâ’nın (as) nüzulü ve Deccal’i öldürmesi ilgili hadis-i şerifler hakkında, bir takım kendini hoca, âlim diye takdim eden kimselerin insanların zihinlerini müşevveş ettiğini, hadisleri inkâr ederek insanları tereddüte, yanlış fikirlere sürüklediğini görüyoruz, duyuyoruz.

Bu günlerdeki Mehdi-Deccal münakaşaları boşu boşuna, milletin kafasını karıştırmaktan başka bir şey değil. Ben de bu tip adamlar şu için; “Ey cehâlet sen bir püsküllü belasın, nerde felâket işte sen ordasın” demek istiyorum. Bunların arasında cehaletlerini ortaya koyan da var, fitnekârlıklarını da... 

Bazı hocaların  kıyâmet alametlerini beklemesi Bektaşi’nin Ramazanı bekleme kurnazlığı gibidir. Rivâyete göre, Bektaşi’nin biri Ramazandan bir gün önce hocaya Ramazanın ne zaman  başlayacağını sorar. Hoca da “yarın” der. Bektaşi’nin maksatı bellidir. “Hocam yarın ne demek?”  Hoca da “Bugün değil yarın demek” deyince Bektaşi “Ya hocam ben unuturum. Bu kağıda ‘Ramazan bugün değil, yarın’ yazar mısın?” der. Hoca da saf saf yazar. Bektaşi de arada bir kâgıda bakar, Ramazanı hep erteler. Günler geçer, neticede bayram gelir. Sanki bilmiyormuş gibi “Hayrola erenler bu ne şenlik?” diye ahaliye sorar. Ahâli de “Bugün bayram, sen bilmiyor musun?” deyince, Bektaşi “Hoca efendinin bana yazdığı kâğıtta bugün değil yarın yazıyor” diye dalga geçer. 

Anlayacağınız, ahir zaman alametlerini anlamayan, rededen sözkonusu gayri ciddi insanlar ücretlerini alıp bu ümmet-i Muhammed (asm)la dalga geçiyorlar. Neredeyse, utanmasalar, “kıyamet gelmeyecek” de diyecekler. Yani sırat-ı müstakimde olanlarla bunlar aynı istikâmette değiliz, artık bütün mesele milletimizin ferâset basiret ve dirayetine kalmış durumdadır.