SİYASET MÜSLÜMANI BOZUYOR

Siyaset Müslüman’ın ahlâkını bozuyor, dilini yalana alıştırıyor, gönlünü dünyaya çeviriyor, ferasetini gideriyor, basiretini bağlıyor, takvasını alıyor, şerefini çalıyor, ruhuna husûmet tohumu ekiyor, uhuvveti bitiriyor, insafını ve iz’anını yok ediyor.

Siyasetle imtihanda ahlâk çok değer kaybediyor.

Bu hasarları telâfi edecek hangi yararı, hangi fazileti, hangi değeri var?

Oy verip hükümet dikmenin dışında, Allah aşkına, siyaset Müslüman’ın günlük hayatına zarardan başka ne getiriyor? 

Partizanlık, kendine bunca hasar vermeye, bunca baş göz kırmaya değer mi?

DİNDAR BİR ÂLİMİN DÜŞTÜĞÜ HANDİKAPLAR  

Bahsettiğiniz mektup1, Kastamonu’da Çaycı Emin Bey ile Mehmet Feyzi Efendi’nin Üstad’a bir sualleri ve Üstad’ın bu suale verdiği cevapla ilgilidir.      

Sual şudur: “Diyorsunuz: ‘Siyasî geniş daireleri merakla takip eden, küçük daireler içindeki vazifelerinde zarar eder.’ bunun izahını istiyoruz.”

Bediüzzaman, Asa-yı Musa’nın Dördüncü Meselesinde, iç içe geçmiş dairelerden bahsediyor ve en küçük daire olan kalp ve mide dairesinde Müslüman’ın en büyük vazifesi bulunduğunu, daireler büyüdükçe vazifelerin küçüldüğünü, büyük dairelerde her Müslüman’ın vazifesi bulunmadığını, fakat cazibedarlığı cihetiyle büyük dairelerle her Müslüman’ın meşgul olduğunu, bu meşguliyetin ise Müslüman’ın başta iman olmak üzere ahlâkına zarar verdiğini örneklerle açıklıyor.

Çaycı Emin Bey ile Mehmet Feyzi Efendi’nin soruları bu mesele ile ilgilidir. 

Bediüzzaman verdiği cevapta, dindar bir âlimden örnek veriyor. 

Bediüzzaman, siyasetin bu dindar âlimi ne hale getirdiğini nazara veriyor. 

Bediüzzaman isim zikretmiyor. Ne bu dindar âlimin kimliğinden bahsediyor, ne bu İslâm düşmanı kâfirin kim olduğundan, ne de Ehl-i Beytten seyyidler cemaatinin kâfire karşı mağlûp edildiği olayın detayından…

BİZE NURUN YAKLAŞIM TARZI LÂZIM

Bediüzzaman ayrıntıya girmiyor. Bence, biz de ayrıntıya girmeyelim. 

Bize isim lâzım değil!

Bize olayın mahiyeti ve Nur’un yaklaşım tarzı lâzım!

Bu dindar âlim yerine, her Nur Talebesi kendisini koyabilir. 

İslâm düşmanı kâfir yerine, Müslüman’ı Müslüman’a kırdırma üzerine plânlarını kuran ve projesini hayata geçirmek için salyasını akıtarak düğmeye basan bilmem ne Yahudi lobisini, bilmem ne Açık Toplum Enstitüsü Müdürü George Soros’u koyabilirsiniz. 

Bir kâfire mağlûp olan Ehl-i Beytin seyyidler cemaati yerine, bu gün, Yahudi oyunlarının veya Soros’un tıkır tıkır işleyen projesi gereği, birbirini tanıdığı halde birbirine meydan okuyan, birbirini hasım gören Müslüman’ları koyabilirsiniz. 

Büyük Dairelerin Boş Karnı

Müslüman’lar arası savaş devam ettikçe bu savaşın kazananı olmayacaktır. 

Kaybedeni ise bütün Müslüman’lar olacaktır. 

Kâfir Müslüman’ı yemek isteyince, böyle Müslüman’lar arası muhabbeti, uhuvveti, kardeşliği bitirecek şeyler yapıyor. 

Dün böyleydi, bu gün de böyle! 

Bunu da Asa-yı Musa’da zikredilen “büyük daireler” eliyle yapıyor. 

Yoksa o en küçük dairedeki en büyük vazifeye kâfir doğrudan zarar veremiyor. 

Fakat Müslüman’ın nazarını büyük dairelere çekmek suretiyle, Müslüman’a kendi eliyle küçük dairedeki büyük vazifesini unutturuyor. 

Müslüman’ı Müslüman’a düşman ediyor. 

Sonra da şeytan gibi, Müslüman’ın karşısına geçip gülüyor. 

Bediüzzaman bu sebeple Müslüman’ı, bahusus Nur Talebelerini başta siyaset olmak üzere büyük dairelerdeki hantal işlerden ve bu işlerin tarafgirliklerinden ve çekişmelerinden uzaklaştırmak istiyor.

Dipnotlar: 1 - Kastamonu Lâhikası, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul, 2006, s. 65, 66, 67