O GÜN AZALARIMIZ KONUŞACAK

Konuşmak insan olmanın en seçkin vasıflarından birisidir. İnsanların konuşma vasıfları kabirde de, mahşerde de, ebedî hayatta da devam eder. İnsanlar hep konuşurlar.

Fakat dünyada yalan söyleyerek işini yürütmeye ve yalanla dolanla gemisini yüzdürmeye alışmış insanların, mahşerde de yalan söylemeyi bir kurtuluş ve kaçış vasıtası görecekleri ve kendi yapıp ettikleriyle ilgili çâresizlik içinde Allah’a karşı yalan söylemeye yeltenecekleri anlaşılıyor. 

Ne vahşî bir tutum! Ne çâresiz bir sığınış! Ne aşağılık bir kaçış! Ne umutsuz bir umut! Ne çözümsüz bir arayış! 

İnsan kendi irâdesinde bulunan dili yine yalan söylemeye yönlendirecek; fakat Ahkemü’l-Hâkimîn olan Cenâb-ı Allah bu defa bu yalana el koyacak ve işi bizzat yapan âzâları konuşturacak. 

Âzâlarımız şimdi nasıl fıtratı yaşıyorlarsa, o zaman da fıtrî bir biçimde konuşacaklar, yalancı sahiplerinin etkisinde kalmadan, emrini dinlemeden, onun irâdesinden çıkarak, yaptıklarını ve yaşadıklarını doğru bir biçimde söyleyecekler. Nasıl ki burada parmak izlerimiz, vicdanımız, sîmâmız, heyecanlarımız, asâletimiz konuşuyor ve bizi yalan çıkarıyorsa, orada da âzâlarımızın Allah’ın izin ve takdiriyle aynı doğrulukla konuşacakları hakkında kesin haberler, âyetler ve hadisler mevcuttur.  

O GÜN AĞIZLAR MÜHÜRLENECEK

Cenâb-ı Hak buyurur ki: 

- “O gün ağızlarını mühürleriz. Bizimle elleri konuşur ve ayakları da yaptıklarını şahitlik eder.”1

- “Nihayet Allah’ın düşmanları oraya vardıklarında dünyada iken yapa geldiklerinden dolayı kulakları, gözleri, derileri aleyhlerinde şahitlik edeceklerdir. Derilerine: “Bizim aleyhimize niçin şahitlik ettiniz?” diyecekler. Onlar da: “Her şeyi konuşturan Allah bizi de konuşturdu. Zaten sizi ilk defa O yaratmıştır. Yine ancak O’na döndürülüyorsunuz.” diyecekler. Siz, gözlerinizin, kulaklarınızın ve derilerinizin aleyhinizde şahitlik edeceğinden korkarak kötü iş işlemekten çekinmiyordunuz! Bilâkis Allah’ın, yaptıklarınızın çoğunu bilmediğini sanmıştınız! İşte Rabb’inizi böyle sanmanız sizi mahvetti! Bu yüzden hüsrana düştünüz.”2

- “O gün onların aleyhlerine kendi dilleri, kendi elleri ve kendi ayakları yapmış olduklarına şahitlik edecekler.”3 

RABBİMİZİ GÖRECEK MİYİZ?

Ashab-ı Kiram (ra): 

“Ya Resûlallah! Kıyamet gününde Rabb’imizi görecek miyiz?” diye sordular.

Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm):

“Nefsim kudretinde bulunan Allah’a yemin ederim ki, sizler öğle vakti hiç bulut yok iken güneşi görmek için sıkıntı çekmediğiniz gibi, Rabbinizi görmek hususunda da asla sıkıntı çekmeyeceksiniz. Yüce Allah kullarından birisini karşısına alacak. Ona:

“Ey falanca! Bana kavuşacağını hesaba katmış mı idin?” diye soracak. Kul:

“Hayır, yâ Rab!” diyecek. Cenâb-ı Allah:

“Sen beni unuttuğun gibi, şimdi Ben de seni unutacağım, aldırmayacağım!” diyecek. 

Ondan sonra Yüce Allah bir diğer kulunu karşısına alacak, ona da aynı şeyleri soracak. 

Sonunda bu kimse:

“Yâ Rabbi! Ben Sana, kitabına, peygamberlerine îman etmiştim, namaz kılmıştım, oruç tutmuştum, sadaka vermiştim!” diyecek ve gücünün yettiği kadar Allah’ı hayırla övecek. 

Yüce Allah:

“Dur öyleyse! Şimdi şahitlerimize söz verelim!” Buyuracak.   

O kişi kendi kendine:

“Benim aleyhime kim şahitlik yapacak ki?” diye düşünecek. 

Derken o kulun ağzı mühürlenecek de, onun buduna, etine, kemiklerine hitaben:

“Konuş!” denilecek. 

Bu emir üzerine onun eti, budu ve kemikleri onun gerçek amelini söyleyecekler. İşte bu, o kimsenin tutunabileceği hiçbir özür kalmayacak şekilde, nefsinden gelecek bütün bahaneleri susturmak içindir. Allah bu kimseye gazap eder.”4 

Dipnotlar:

1. Yâsîn Sûresi, 36/65.
2. Fussilet Sûresi, 41/20-23.
3. Nûr Sûresi, 24/24.
4 . Müslim, Zühd, 16.