Bu soru bu şekliyle kaderi tecrübe etmeye veya kaderi okumaya girer. Bizim kaderi tecrübe etmeye veya okumaya hakkımız ve yetkimiz yoktur. Ve istihare kaderi okumak değildir.

İstihareyi kehanet gibi anlamamız ve kullanmamız bize doğru netice vermez. Bir defa, istihareden önce istişare vardır. İstişare bize doğru neticeyi verir. Doğru istişare olmak şartıyla rüyaya yatmaya ve hayırlı ise beyaz renk görmeye çalışmaya gerek yoktur. İstişarenin sonucuna kanaat etmek de sünnettendir.

İnsan birden fazla kişi için yapılan istiharede de her birisi için beyaz renk görebilir. Dolayısıyla bu ölçü değildir. Ölçü ailemizle ve güvendiğimiz kanaat sahipleriyle yapılan istişarede aldığımız karardır. Bu karar bize yeter. Bu karar içimize sinmemişse bir kez de istihare namazı kılar, Allah’tan hayırlısını dileriz. Rüyada gördüğümüz beyaz ve mavi renkler hayır alameti olarak meseleye içimizin yatışmasını sağlayabilir.

İstihare, düşünme, danışma, görüşme gibi karar vermek için bütün imkânları kullanırken; kalben bir yandan Allah’a güvenmeyi, diğer yandan da Allah’tan hayır ummayı sürdürmek demektir. Yoksa işin sonunu görmeye çalışmak değildir.

KALBİNİN TEMAYÜLÜNE BAK!

İstihare yapıp Allah’tan hayır diledikten sonra, Allah’ın hayır takdir edeceği umulur ve beklenir. İstihareden sonra kalbin ve ruhun bir taraf için yatıştığı ve razı olduğu, bir tarafa meylettiği hissedilirse, o tarafın hayırlı olduğu kabul edilir. Eğer kalpte herhangi bir temayül bulunmaz ise, Allah’tan hayır dilemeye ve istihare etmeye devam edilebilir.

İstiharenin yediye kadar tekrar edilmesi sünnettir. Resûlullah Efendimiz (asm) Enes bin Malik’e (ra): “Ya Enes! Bir işe teşebbüs etmek istediğinde o iş hakkında yedi def’a istihare eyle. Sonra kalbinden geçen ruhî temayüle bak. Çünkü hayır, kalbinde doğan o arzudadır.” buyurmuştur.1

SONU NE OLUR DEME  

1- Bir işe başladığımızda, bir hayırlı iş için adım attığımızda Allah’tan hayır istemek, hayır ummak; bunun için istihare yapmak ve istihare namazı kılmak sünnettir.

2- İstihare yapmak, kehanette bulunmak ve geleceği görmek demek değildir. İstihareyi böyle anlamak dinî bir yaklaşım da değildir. Geleceği görme muradı ile istihare yapılmaz. Yapılsa da doğru sonuç vermez.

3- Sünnete göre, evleneceğimiz kişiyi tercih sebeplerinden önemli olanları: 1- Dindar olması, 2- Huy güzelliğine sahip olması, 3- Bize denk olması ve 4- Onunla evlenmeye hür irademizle karar vermiş olmamızdır, yani onu beğenmemizdir.

4- Temelde bu şartlar varsa; yani nişanlımızı dindar diye seçmişsek, huy güzelliği varsa, bize denkse ve onu beğenmişsek; artık Allah’tan hayır umulur, hayır istenir, Allah’a tevekkül edilir, her şey Allah’ın takdirine bırakılır ve evleneceğimiz kişiden Allah için razı olunur. Tevhid inancı bunu gerektirir. Sonu ne olur diye kaygılanmaya gerek yoktur. Sonu için bizim de huy güzelliğimiz veya çirkinliğimiz katkı sunacaktır.

İSTİHARE GELECEĞİ GÖRMEK DEĞİLDİR  

5- Her şart ve zeminde yapılacak istiharenin özünde, Allah’tan hayır ummak vardır. Yoksa geleceği görsek bile bu bize hayır getirmez. Geleceği ilmek ilmek biz örüyoruz ve bu örgümüzü Allah’a olan tevekkülümüzle kaynaştırıyoruz. İşte gerçek istihare budur. Yoksa “evham ve vesveselerimizi” tahrik ederek kaygılanıp, rüyaya yatıp sonuç görmeye çalışmak istihare değildir.

6- Seçiminizi Allah için yapınız. Gelecek hususunda da Allah’a itimat ediniz ve hayrı yalnız Allah’tan bekleyiniz. Allah seçiminizi mübarek kılsın. Âmîn. 

Dipnot:

1- Buhârî, 6/545