DÜŞÜNCENİZ GERÇEKLİĞE GİDEN BİR YOLDUR   

En ölümcül şartlarda yazılan Risale-i Nur, yazıldığı kötü şartların verimsizliğini ve bedbahtlığını asla taşımaması bir yana, okuyucusuna her şartta ve her şekilde en pozitif enerji veren bir şaheserdir. Musîbetlerden feyiz almayı, hastalıklardan tefeyyüz etmeyi, dünyanın fani hallerinden bekaya mahsus neticeler çıkarmayı, hizmet için elverişsiz ve ümitsiz durumları en şevkli ve ümitvar hallere çevirmeyi Risale-i Nur öğretiyor.

Keza dünyanın çirkin yüzünü değil, güzel yüzlerini göstermesi ve sevdirmesi… Dikeni güle, ağlamayı mağfirete, gülmeyi merhamete, adi davranışları ibadete, çirkinliği güzelliğe, günahı sevaba, fenayı bekaya çeviren bir bakış açısı kazandırması böyle bir helâket asrında bulunmaz bir değerdir.

Keza iman hizmetinde akıbeti düşünmekten kurtarıyor. Okuyucusunu Allah’ın vazifesine değil, kendi vazifesine yoğunlaştırmayı başarmıştır, dünyevî hesaplardan kurtarmıştır. Sevabın, kemalatın ve Cennetin bile peşine düşmeksizin sırf Rıza-ı İlâhî için hareket etmeyi idrakimize perçinlemiştir. Enaniyet asrında ihlâsı kazandırması emsalsiz bir kıymettir.

Risale-i Nur’da, baştan sona, en karanlık durumlarda okuyucusunu aydınlatan, en yeisli hallerde ümit veren, en bedbaht anlarda kanatlandıran yüksek bir enerji mevcuttur.

İNANCIMIZ MÜSBET ENERJİMİZDİR  

Risale-i Nur’da güzel düşüncenin kaynağı kuantum çekim yasası yahut kâinat enerjisi değil, düpedüz Allah inancıdır. Nitekim “Sana ne iyilik gelirse Allah’tandır. Sana ne kötülük gelirse kendindendir.”1 Âyeti veya “Ben kulumun zannı üzereyim. Beni nasıl bilirse onunla öyle muamele ederim.” 2 Hadis-i kutsisi bütün güzelliklerle birlikte güzel düşüncelerimizin Allah’ın lütfu olduğunu bildiriyor.

Ancak çekim yasasının, güzel veya çirkin düşüncemizin gerçekliği yolunda bir araç olması, inancımızla çelişmez. Risale-i Nur sebeplere karşı olmadığı gibi, düşüncemizin melekût boyutunu da kabul eder. Nitekim “Kurdun bahsini ettiğin zaman topuzu hazırla, vur; çünkü kurt geliyor.” 3 cümlesiyle, düşüncemizin melekût boyutunun gerçeklikle ilişkisine atıf yapıyor.

O halde biz, düşüncelerimizin gerçekliğe olan etkisinin, çekim yasasıyla izahına araç planında karşı durmayız. Kaynaklarımız da buna işaret ediyor.

Ancak şuna inanırız: Güzel düşüncelerimiz, ruhumuzun Allah’ın güzelliğini ifade tarzıdır. Bu yüzden bizim iyi niyetimiz eşyayı değiştiriyor, bedbahtlığı iyiliğe, çirkinliği güzelliğe, kâbusumuzu rızaya, kahredici durumları sevindiren hallere çeviriyor. Çünkü Allah büsbütün ümit, büsbütün kuvvet, büsbütün güzelliktir.

NİYET TOPRAĞI ALTIN YAPAR   

Bu durumda, güzel düşüncelerimizin, kuantum yahut melekût alanındaki benzer enerjimizle etkileşip hayatımıza güzellik olarak dönmesi Allah’ın güzelliğinin tecellisinden başka bir şey olmaz.

Şu cümleleri bu perspektifle ve bu şükran hisleriyle okuyalım:

- “Hüsn-ü niyet öyle bir kimyadır ki; şişeleri, elmasa çevirir; toprağı, altın yapar.” 4

- “Nazar ile niyet, mahiyet-i eşyayı tağyir eder. Günahı sevaba, sevabı günaha kalbeder.” 5

- “Fena bir adama, “iyisin iyisin” desen, iyileşmesi ve iyi adama, “fenasın fenasın” desen, fenalaşması çok vuku bulur.”

- “Güzel gören güzel düşünür. Güzel düşünen hayatından lezzet alır.” 6

“ -Güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen güzel rüya (Haşiye: Mevt bir nevmdir) görür. Güzel rüya gören hayatından lezzet alır.” 7

Mevtin bir uyku oluşu ile güzel düşüncelerimizin, salih ameli netice vereceği; salih amelin de kabrimizi güzelleştireceği ima edilir.

Demek aslında biz kendi duâmızla kendimizi yapıyoruz, kendi kötülüğümüzle de kendimizi yıkıyoruz.

Dipnotlar:

1- Nisa Sûresi: 79.

2- Buharî, Tevhid, 15; Tirmizi, Tevbe, 1.

3- Mektubat, s. 405.

4- Kastamonu Lâhikası, s. 71.

5- Mesnevî-i Nuriye, s. 64.

6- Mektubat, s. 556.

7- Münâzarât, s. 36.