Avustralya’ya geleli tam sekiz ay oldu. Bu nur güzelliklerini yazabilmek için bilmiyorum kaçıncı kez kalem ve kâğıdı bir araya getirmek için uğraşıyorum. Yeni Asya gazetesine, gazetemize yazı yazmanın zor olacağını biliyordum. Ancak bu kadar zorlanacağımı aklıma bile getirmemiştim. Bu zorlanmada, okyanus ikliminin şaşırtıcı özelliklerinin rolünün olmasını da gözardı etmemek gerekir. Amacımız mazeret bulmak değil, mazeretlerimizi bir kenara bırakarak Avustralya Nur Vakfı’ndaki hatıralarımızı elimizden geldiği kadar anlatabilmek, nakledebilmek olacaktır.

BİZ BÜYÜK BİR AİLEYİZ
Üstad Hazretleri “şirket-i mâneviye” tabiriyle çok büyük bir ailenin varlığından bahsetmektedir. İşte bunun delillerinden bir tanesi: Avustralya’ya ayak bastığımız andan itibaren büyük bir ailemizin varlığı ile karşı karşıya geldik. Nur Talebesi olmanın huzuru vardı. Kimsesiz olmadığımızı bir kez daha gördük. Özellikle vatanımızın her bölgesindeki Nur Talebesi kardeş, ağabey, abla ve bacılarımıza söylemek istiyorum. Havaalanındaki karşılanmamızda yaşadığımız sıcaklığı anlatmak mümkün değil. Bizler şeklen, simâen bütün Nur Talebelerini tanımasak da, aslında çok büyük bir aileyiz. Bu aile bağlarının temellerini, Üstadımız yüz sene önce atmış. Bu düşüncelerle, Nur Vakfı’nın kapısını çalarak hizmet kapısını anlamaya başlayalım.

DERS OKUMA, AYLIK ÇİZELGE
Avustralya’daki Nur Vakfı heyetinin aldığı karar gereği her Nur Talebesi ders okumakla görevli. Dersler aynı kişiler tarafından yapılmamakta, her kesime yayılarak dönüşümlü hâle getirilmiş. Ders sırası gelen her Nur Talebesi, ders öncesi konusuyla ilgili derse hazırlanıyor. Bunun için aylık ders çizelgeleri, bir ay öncesinden ilân-irtibat tabelasına asılıyor. Bu listede kimin ne zaman ders yapacağı yazıyor. Bu ders okuma sistemiyle, cemaat ruhunun tamamen genişlemesi ile birlikte Risale-i Nur’u dinlemenin yanısıra okuma genişliğinin de huzuru yaşanmış oluyor. 40 dakikalık 1. dersten sonra 15 dakika çay-sohbet arasının ardından 2. ders 30 dakika. Duâ ve kapanıştan sonra yatsı namazı için mescide geçiliyor. Avustralya Nur Vakfı’nda her güne ders konmuş, dersler heyecanla yapılıyor. Hanım dersleri Türkiye’den gelen iki vakıf kız kardeşimizin hizmetlere sağladığı katkıyla, büyük bir dikkatle yapılmakta. Bunun yanısıra gençler dersi, üniversiteliler dersi yapılmakta, bunların yanısıra Kur’ân kursları düzenlenmektedir. Bunun yanısıra yaz sezonunda şehir dışında tefekkür zenginliği içerisinde kırlarda, göl kenarlarında Risale-i Nur okuma programları, geziler de organize edilmektedir.

MÜFRİTANE İRTİBAT
Nur Vakfı üyesi olsun veya olmasın—dost, arkadaş, Cuma cemaati—mübarek gün ve gecelerde vakfa gelen herkesin cep telefonuna bayramlarda ve Cuma günü tebrik mesajı gönderiliyor. Bunun yanısıra doğum, ölüm, hastalık gibi durumlarda da mesaj çekilerek, Nur Vakfı üyeleri durumdan haberdar ediliyor. Ders yapacak kişilere de mesajla hatırlatma yapılıyor. Bu hatırlatma ve bilgi mesajları müfritane irtibatın en güzel örneğini teşkil ediyor.

GAZETELER İSTANBUL’DAN ADRESE POSTALANIYOR
Nur Vakfı meşveretinin aldığı karalardan bir tanesi de, Yeni Asya gazetesinin İstanbul’dan Avustralya okuyucularına postalanması ve gazete ve dergilerin eve teslim edilmesi hizmetinin mutluluğunun yaşanmasıdır.

CUMA NAMAZI - PİDE VE LAHMACUN SATIŞI
Cuma günleri mü’minlerin bayramıdır. Nur Vakfı içerisindeki mescidde her milletten Müslümanlar Cuma ve vakit namazlarını kılabiliyorlar. Nur Vakfı’ndaki bu özel günlerden birisi de Cuma günleridir. Vakfın içerisindeki fırında pide, lahmacun yapılarak cuma çıkışında kurulan sergide satılmaktadır.

NUR VAKFI’NIN SOSYAL FAALİYETLERİ
Nur Vakfı binası Sunshine Road Tottenham’da 6 bin metrekaresi kapalı alan olan 20 bin metrekarelik bir hizmet merkezidir. İçerisinde hizmet binası, büroları, sosyal tesisleri; cami, hanımlar ve erkekler dershaneleri, konferans salonu (400 kişilik) bulunmaktadır. Açık alanda ise halı sahaları, çocuk oyun alanları, piknik alanı ve hayvan besleme barınaklarının bulunduğu kompleks bir alana sahiptir. Oyun bahçelerinin varlığıyla çocuklarımız eğlenirken, gençlere ve büyüklere yönelik futbol turnuvalarıyla ayrı bir heyecan yaşanmakta. İçerisinde barbekü ve yemeklerin hazırlanmasında kullanılan ocakların varlığıyla açık alanda dinlenmenin ve piknik yapmanın ayrıcalığı yaşanırken vakfın modern bir şekilde kurduğu kümeste beslenen hayvanlarla çocuklarımıza eğitici bilgiler verilmekte. Açık alanın bir bölümünde bahçecilik, açık seracılık yapılmakta, her çeşit sebze yetiştirilmektedir. 400 kişilik konferans ve düğün salonuyla yemekli yemeksiz her türlü organizasyona ev sahipliği yapmanın yanısıra sosyal kulüp ile gençlerimize meşru dairede iyi vakit geçirebilecekleri bir mekânı sunmaktadır.

RAMAZAN - İFTAR - TERAVİH - BAYRAM
Ülkemden 20.000 km uzaklıkta bir Ramazan coşkusu yaşadım. 58 yıllık ömrüm içerisinde unutamayacağım ayrı bir heyecanı hissettiğim bir Ramazan coşkusuydu bu. Organize ve disipline olmuş bir cemaatin içerisinde Ramazanın hissedilmesi ve şevki bam başkaydı. Üç aylarla başlayan manevî ticaret günleri Ramazanın idrak edilmesiyle doruk noktasına çıkmış oldu. İlk gününden itibaren vakıfta bir ders yapıldıktan sonra teravih namazlarını ayrı bir şevkle, coşkuyla kıldık. Her gün ayrı bir imam kardeşimizin namazları kıldırması Ramazan gecelerimize ayrı bir heyecan getirdi. Çeşitli milletlerden Müslüman kardeşlerimizle, dilini bilmesek de (kendim için söylüyorum), kıblede birleşerek kaynaşmış olduk. Bu kaynaşma bize Kâbe buluşmasını (Hacdaki günlerimizi) hatırlattı. İşte bu duygular Ramazanımızı bir kat daha unutulmaz hâle getirmiş oldu. Hergün evlerde verilen iftar yemeklerinin yanısıra Nur Vakfı’nın organize ettiği Cumartesi iftarlarıyla vakıf üyeleri ve diğer milletlerden oluşan 400-500 kişilik bir topluluğa da iftar yemeği veriliyordu. Bu yemeklerin özelliği ise vakfın müdavimi abla ve kardeşlerimizin aşçılığında pişirilmekte olmasıydı. Ev yemeklerinin lezzeti iftarımıza ayrı bir tat getirmiş oldu. Maddî ve manevî ikramların yapıldığı bu sayılı günlerden sonra bayram çoşkusunu da hep beraber yaşadık. Bayram namazımızı mescidimizde kalabalık bir cemaatle kıldık. Bayramlaşmayı, kucaklaşmayı anlatmak mümkün değil. Bunları herkes yaşamalı. Bayram namazı ve bayramlaşmadan sonra eve döndüğümüzde kahvaltı hazırlığı içerisinde idik. Bir kardeşimiz oğluma telefonda “Anne ve babanı mutlaka kahvaltıya bekliyoruz” diye ısrar ediyordu. Bu güzel hasbî ısrara hayır diyemedik ve kalabalık ailemizle yalnız olmadığımızın güzelliğini yaşadık.
Avustralya’da gurbet burukluğu ile beraber sevinçli bir bayram yaşıyoruz. Eşim, ben, oğlum ve torunum... Yalnızlığımızı bozanlar ise bayram ziyareti için evimize gelen Nur Talebesi kardeşlerimiz... 10 dakikaya bir ziyaret düşünce kalabalık bir aile oluşumuzun sevincini yaşadım.

AVUSTRALYA NUR VAKFINDA ŞİRKET-İ MANEVİYE RUHU
Avustralya’da unutulmaz günler geçiriyoruz. Allah nasip ederse, torunumu ve oğlumu bırakarak 29 Aralık’ta memleketimize (Tire) dönüşe geçeceğiz. Nur Vakfının şirket-i maneviye ruhunu, birlik beraberliğini, örnek insanların ve hizmet kumandanlarının burada bulunmalarının haklı gururunu yaşayacağım. Nur Vakfı’nın; üyesi olsun veya olmasın, bütün inananlara, Müslümanlara kucak açması, şefkat şemsiyesi altına alması, “biz” modeliyle hareket etmesi, vakfın her şeyinin şeffaf olması, bütün üyelerinin herşeyden haberdar olması, meşverete tam olarak riayet edilmesi, Nurlarla disipline olmalarıyla “Bizler Sahabe mesleğini yaşamaya çalışıyoruz” mesajını Türkiye’ye değil dünyaya gönderiyorlar. Bizler de onlara “İyi ki varsınız, Allah sayınızı artırsın” diyor, duâ ediyoruz.
Sonraki yazımızda ise Nur Vakfı’nın bir müjdeli çalışmasının, yeni alınan Sidney dershanesinin haberlerini verebilmek temennisiyle, Allah’a emanet olun.