Birileri algınızı yönetmeye çalışıyor. Biz ise yönleri göstermeye.
Algı yönetenler diyor ki:
“Engin Alan filana oy istedi.”
Yani “Alan kötüdür. Ben iyiyim. Onunla olamam. Onun oy istediği aday da kötüdür, o adaya oy da vermem” dedirtmek istiyorlar.
Ya da diyorlar ki;
“B. Ersoy bile falana destek verdi”.
Yani “Filanca yanlış sanatçı falanca adayın ardında poz verdi, o halde ben onun yanında olamam” demek ve dedirtmek istiyorlar.
Biz de diyoruz ki “adayın uygunluğuna bakınız, yoksa kimin hangi adaya oy istediğine veya verdiğine değil”.
Zira her adayın etrafında her türden adam(!) bulunabilir. Siyaset de bu yüzden kötüdür. Bu yüzden siyasette -en azından şimdilik- iki şerden ehven olanı tercih edilir.
Hele iki kutuplu siyasette, konuyla ilgili fertler demir parçaları gibidir. Şu ya da bu sebeple mıknatısın iki kutbuna akarlar.
İki kutuplu siyasette kutuplardan birine “hayır kutbu” diğerine de “şer kutbu” diyen, en hafifinden gafildir. Başbakan da olsa!
O halde iki adaylı bir yarışta “o oradaysa ben orada olamam” demek, duygulara da mantığa da aykırıdır.
Ya ikisinden de uzak kalacaksınız ya da beğenmediğiniz kişilerin de yakınınızda bulunmasına razı olacaksınız.
Aslında önemli olan, seçenlerin değil seçilenin ve ekibinin ne diyeceği ve ne dediği.
Önemli olan, cumhurbaşkanı seçilenin, milletin farklı kutuplarını Köşk’te hakikaten buluşturup buluşturamayacağı.
Algı yönetenler diyor ki:
“Ekmeleddin İhsanoğlu evinde ayakkabıyla gezen bir kişidir.”
Yani “böyle bir adam halkın derdini anlamaz, aristokrattır, cumhurbaşkanı olamaz.”
Biz ise şunu soruyoruz: Köşkte çorapla gezen cumhurbaşkanı var mıydı? Varsa kimdi? Olacak mı? Olacaksa neden? Olması gerekir mi? Köşkün değişimi için bu yönde bir değişimin de olması mı gerekir? Yabancı devlet adamlarını köşkte/konakta takunyayla veya şıpıdık terlikle mi ağırlamak uygundur?
Yani diyoruz ki, hem bir yandan “halkın cumhurbaşkanı evinde çorapla gezebilendir” diyeceksiniz, hem de diğer taraftan çorapla gezilmeyen yere, bile bile göz dikeceksiniz. Bu bir çelişki değil midir!
Avam olmak suç değildir. Ama neseben havas olmak da günah olmadığı gibi havas olmaya imkân varken avam kalmak da iyi değildir.
Köylü olmak güzeldir, kötü değildir. Ama medenileşmeye imkân varken bedevi kalmak fıtrata aykırıdır. Zira insan fıtraten medenidir. (Bu bahiste önümüze Hz. Peygamber’i koymaya kalkacak olana şimdiden “haşa huzurdan” denir).
O zaman, medenileşmiş olana -hem de tam medenileşemeyenin hesabına- kızmak da nedir?
Hem, saray damadı Prens Sabahaddin’e siyasi destek veren Bediüzzaman değil miydi.
Hem, ilk döneminde Bediüzzaman’ı hafife alan “yalı çocuğu Çiller”den 90’lı yıllarda “mert ve demokrat başbakan” çıkarmayı önemli ölçüde başaranlar Bediüzzaman’ın dindar demokrat talebeleri değil miydi.
Bir algı yönetimi (!) de bizden:
İhsanoğlu’na argoyla ve hakaretle hücum eden sosyal medya fanatiklerine de sormak istiyoruz:
İyi niyetli misiniz?
Zira bu davranışlarınızla gerçekte Erdoğan’a destek değil engel oluyorsunuz. 
Üslubunu hiçbir şekilde bozmayan İhsanoğlu ve yakın çevresinden, adayınız Erdoğan adına değilse de kendi adınıza, ders almıyor musunuz?
Edep ya Hu! İlla edep!