Türkiye’de esası olmasa da ‘kıyısından, kenarından’ tartışılabilen konulardan biri de askerî harcamalardır. Askerî harcamaların nasıl yapıldığı, tam olarak ne kadar para harcandığı bilinmeyen konular arasındadır. Öyle ki, bu harcamaların tam ve şeffaf bir denetimi dahi yapılamamakta.
“Denetlensin” demek illa da o harcamalarda “yolsuzluk ya da usûlsüzlük yapıldığı” şüphesini akla getirmemeli. Nasıl ki devletin her kuruşunun harcanması denetleniyor ya da denetlemeli, askerî harcamalar da aynı cümleden denetlenmeli. Herhangi bir kamu kuruluşu denetlenebiliyorsa, askerî harcamalar niçin denetlenmesin? Zaten ‘hür dünya’ da büyük ölçüde böyle yapmıyor mu?
Denetlenmeyince neler olabileceğini Maliye eski Bakanı Prof. Dr. Ekrem Pakdemirli’nin bir konuşmasından anlayabiliriz. Celal Bayar Üniversitesi (CBÜ) tarafından düzenlenen ‘’Cumhuriyet dönemi Türkiyesi’nin Sosyoekonomik gelişimi” konulu konferansta konuşan Prof. Dr. Ekrem Pakdemirli, “derin yara”ya parmak basmış. NATO ülkesi olan Türkiye’nin bütçeden savunmaya ayırdığı bütçenin yüksek olmasının, kişi başına gelirin artmasını önlediğini hatırlatan eski bakan Pakdemirli, ‘’Yüzde 5,5 oranında savunmaya para ayıran Türkiye eğer NATO ülkelerinin ayırdığı gibi savunmaya yüzde 3,3 oranında pay ayırabilseydi, bugün kişi başına gayri safi millî hasılada AB ülkelerini yakalaması mümkün olabilirdi. Hatta savunma bütçesini bir buçuk puan azaltabilseydi dahi yine Avrupa rakamlarını yakalayabilirdik’’ demiş. (AA, 13 Aralık 2011)
Derin bir nefes alalım ve düşünelim: Türkiye’nin olması gerekenden daha fazla silâh harcaması yapması, bu duruma siyasilerin ya da ticarilerin itiraz etmemesi normal midir? Bu ‘fakir millet’in boşa harcanacak bir tek kuruşu var mıdır?
“İyi de, ‘olması gerekenden daha fazla silâh harcaması yapıldığı’na kim karar verecek?” sorusu akla gelebilir. Hiç değilse şunu söyleyebiliriz: Türkiye, “NATO üyesi ülkeler kadar” silâh harcaması yapmış olsa yetmez mi? “NATO üyesi ülkeler”den daha fazla silâh harcaması yapmamızı gerektirecek ne var? NATO üyesi olan meselâ Yunanistan niçin bizden daha az para harcayarak savunma işini yerine getiriyor da, Türkiye getiremesin?
Silâh harcamaları Türkiye’ye kurulan ciddî bir tuzaktır. “Daha az silâh harcaması yapılsın” demek hiç kimseyi, hele Türkiye’yi idare edenleri, karar merciinde oturanları rahatsız etmemeli. Çünkü Türkiye’nin gereksiz silâh harcaması yapacak kadar imkânı yok.
Yıllardan beri “Etrafımız düşmanlarla çevrili” propagandasının niçin yapıldığı da bu şekilde anlaşılmış oluyor. “Her taraf düşman” anlayışı Türkiye’yi fukaralığa götürecek seviyede silâh harcaması yapmaya itmiş vaziyette.
Bu silâhlanma yarışından kim kârlı çıktı? Elbette silâh tüccarları... Bu tuzağın mutlak surette bozulması, kırılması ve tersine çevrilmesi lâzım.
Şaka değil, Türkiye, “NATO üyesi ülkeler kadar” silâh harcaması yapmış olsa bugün AB üyesi ülkeler gibi zengin olabilirdik. Sırf bu seviyede olamayışımıza sebep olan bu harcamaların kimler tarafından ve ne maksatla yapıldığını ortaya koyacak bir araştırma komisyonu kurulsa yeridir!
Dikkat edelim, bu tesbiti yapan Maliye eski Bakanı. “Vaktinde ve zamanında ne yaptı, ne kadar yaptı?” sorusu bir yana, bu ciddî tesbiti önümüze koyup iyice düşünmeliyiz. Zenginliğin de, AB üyeliğinin de yolu askerî harcamalardaki israfı engellemekten geçtiği anlaşılıyor, vesselâm.