Eskiden biz kendimizi, akrabalarımızı mutlaka tüm dergilere abone yapardık. Neşriyatımızın çıkardığı tüm kitapları alır, okur ve kütüphanemize koyardık. Evimize gelen akraba, komşu ve muallim arkadaşlarımıza, kütüphanemizden beğendiği kitabı almasını, okumasını ve ihtiyaç duyacağı eserleri tedarik edeceğimizi söylerdik. Kütüphanemizde eksilen kitaplarımızı yine hızlı bir şekilde yerine koyardık. Kütüphanemizde bir kitabın dahi eksik olması bize büyük rahatsızlık verirdi. 

Güzel olan bu hasletlerimizi yine uygulamamızın Risale-i Nur Talebelerinin vazgeçilmez bir görevi olması lâzım geldiğine inanıyorum. Nur Talebesinin görevi neşirdir. Neşir ise basmak, tanıtımını sağlamak, yaymak, satın almak, okumak ve okutmaktır. Bu bizim aslî görevimizdir. 

Herkes kendi “sadaka-i cariye fonu”ndan bir meblâğı her ay ayırmalıdır. Bu meblâğ ile kitap, gazete, dergi, takvim alınarak pazarlanmalı, hediye edilmelidir. Bu, Yeni Asya Nur Talebelerinin dünyada ve ukbada en büyük kazancı olacaktır.

Aziz Üstadımızın döneminde bir eseri yazmak, kâğıt tedarik etmek, kontrol etmek, Üstadın tashihine göndermek, tashih bitince basıp ciltlettirmek en büyük vazife idi. Şimdi bu vazifeleri gazetedeki ağabeyler yapıyorlar. 

Peki biz gazetemizi her gün bayiden 2-3 adet alıp mahalle veya dükkân komşumuza hediye edebiliyor muyuz? Kişi sevdiği şeyi ikram eder. Nurları seviyor isek, Risale-i Nurların müdafii gazetemize ve neşriyatımıza ne kadar sahip çıkıyoruz? 

Sevk-i Rabbanî ile 17 Haziran 1971 günü gazete bayii önünde gazetelere bakarken “Hukuk müşavirimiz ve başyazarımız Bekir Berk Balıkesir’de tutuklandı” başlığını atan şanlı gazetemiz Yeni Asya’dan bir adet aldım. Rabbim bugünlere kadar bu mübarek gazeteye sahip çıkmayı bana nasip etti.

“Kemik erimesi hastalığı” teşhisi konulup gazeteyi fiziken dağıtamayacak alil durum söz konusu olana dek Rabbim kabul etsin 17 yıl gazetemi günlük 80 ila 120 adet dağıttım. Gazete dağıtımını memuriyet görevimle beraber yaptım. Gazete geliri bana öyle bir bereket ihsan etti ki, kimseye muhtaç olmadan, kredi kullanmadan daire sahibi oldum. 

Gençlerimize her zaman şunu söylüyorum. Yorulma kelimesini lûgatinizden çıkarınız. Gayyur olunuz. Gazete, dergi, kitap dağıtma, satma, pazarlama işiyle severek ilgileniniz. Emin olunuz ki, hayatınızın sonuna kadar kendinizi çok mutlu, şevkli, maddî ve manevî çok kârlı hissedeceksiniz. Aziz Üstadımız defalarca rüyalarınıza girecek. Rüyada sizlere şevk verecek. 

1955 doğumluyum. 30 defanın üzerinde kendimi hâlâ rüyada gazete dağıtırken  görüyorum. Gazetemize maddî ve manevî katkıda bulunan, dağıtan, her kademesinde çalışan aziz ağabeylerimize gönüller dolusu selâmlar.