Böylece ekonomi, siyaset ve hukuk süreçleri de, gerek aynı toplum içinde ve gerekse uluslar arası ilişkiler boyutunda kötü huylu olarak tezahür etmiştir. Batı medeniyetinin Materyalist temsili, davranışlarını çıkarları ve hazları belirleyen bir insan modeline yol açmıştır. Bu insan tipi ile şekil ve kalıba dökülen toplumlar, devletler ve devlet toplulukları arasında yaşanan ilişkiler de barış ve adalet odaklı olmaktan çok uzak kalmaktadır. Çünkü çıkar odaklı bireylerden teşekkül eden insan toplulukları da örgütlü bencilliği temsil etmekte ve diğer toplumlarla çıkar ve güç odaklı ilişkiler kurmaktadırlar. “Ekonomik çıkarların manipüle ettiği siyaset”1 ekonomi, hukuk ve uluslar arası ilişkiler, güç ve çıkar odaklı küresel statükoyu inşa etmiştir. İnsanlık, zenginler ve fakirler, sömürenler ve sömürülenler, ezenler ve ezilenler şeklinde kamplaşmıştır. Küresel barış ve adalet fonksiyonundan uzak uluslar arası mekanizmalar kurulmuştur.

Mahallî ve küresel boyutta, menfî dayanışmalara, menfî failleşmelere yol açan merkezî dinamik değişmeden ve müsbet dinamikleri merkezîleştirmeden çok çeşitli karşılaşma alanlarında yaşanan barış, adalet ve güvenlik sorunlarının çözümü de mümkün olmayacaktır. Risale-i Nur’un güvenlik sorunlarına temel bakışı budur ve sosyolojik bir bakıştır. Gerek medeniyetler arası ve gerekse medeniyet içi krizlerin izalesi ve sulh-ü umumînin ve adaletin, İslâm ve Batı’yı karşıt iki kampa ve her birini tek zihni arkapalana ve tek temsile indirgeyen ve dolayısıyla da bu tek temsillerin muhatap olduğu ve muhatabiyetlerin de çatışmacı olduğu toptancı anlayışlarla tesisi mümkün değildir. Bu sebeple, insanlığın zihnî arka plan ve temsil noktasında indirgemeci anlayışlardan kurtulması, iki taraftaki toptancı anlayışların muhatap olmaktan çıkarılması, çatışmacı muhatabiyetin, uzlaşmacı muhatabiyete dönüştürülmesi gerekir. Kısaca hangi Batı ve hangi İslâm sorularının doğru cevabı verilmelidir. Çünkü küresel güvenlik sorunlarının çözümünde, iyi huylu zihnî arkaplanların ve temsillerin muhatap olması hayatî öneme sahiptir.

Risale-i Nur, problemi; Zihnî arkaplan, temsil, muhatap ve muhatabiyet sorunu olarak, hem Batı ve hem de İslâm açısından bir tasnife tabi tutar. Risale-i Nur’a göre tek Batı ve tek İslâm yoktur. Her iki tarafta da iyi huylu ve kötü huylu zihnî arkaplanlar, temsiller, muhataplar ve muhatabiyetler vardır. Risale-i Nur, küresel boyutlar kazanan güvenlik sorunlarının altında Batı medeniyetinin varoluşa dair hakikat krizinden beslenen beş menfî esasın bulunduğunu tesbit eder. Bu beş menfî esasın Batı toplumları ile İslâm toplumları arasındaki ilişkileri bir karşıtlık ilişkisine dönüştürdüğünü tesbit eder. Batı kolonyalizminin ürettiği adaletsizlik ve zulümlerin, uluslar arası boyutta yaşanan bütün gerginlikleri beslediğini ve başta İslâm dünyası olmak üzere, bütün Batı dışı toplumları, Batı ile çatışma yönünde manipüle ettiğini belirtir.

Öte yandan, Risale-i Nur’un problem tanımlaması, sadece Batı dünyası ile sınırlı değildir. Ülkemizde ve İslâm dünyasında doğru İslâm’ın devlet boyutunda temsil edilmemesi, mahallî iktidarların İslâm’a karşı menfî yaklaşımları ile Batı’nın sözünü ettiğimiz maniplasyonu, İslâm’ın siyasal, ideolojik ve silâhlı cihadçı temsillerine meydan vermektedir. Risale-i Nur, küresel bir emperyalizme alet edilen Hıristiyanlık kadar, gelinen noktada yaşanan küresel bunalıma, çatışmacı tepkilerle bir dizi yeni ve büyük boyutlu bunalımlar eklemede İslâm’ın da alet edildiğine dikkat çeker. Karşılıklı iki kötü huylu temsillerin muhatap olması sonucunda, sadece İslâm-Batı arasında değil, İslâm-İslâm arasında da büyük gerginlikler ve hatta çatışmalar yaşanmaktadır. Yani, temel problemlerden birisi de, İslâm’ın temsilinde ortaya çıkmaktadır. İslâm toplumlarının değişim kuşakları arasında, Batı medeniyetini salt materyalist temsilinden ibaret görerek, bu temsile karşı İslâm’ı ideolojikleştirerek, siyasallaştırarak, araçsallaştırarak yanlış, tehlikeli ve bizatihi İslâm’a aykırı bir İslâm temsili ile mukabelede bulunmayı cihad anlayışı haline getirenler vardır. Bu anlayış bütün İslâm dünyasını gittikçe kuşatmaktadır. Ülkemizde yaşanan hükümet-cemaat çatışması ile Risale-i Nur’a karşı oluşturulan menfî algı ile maalesef İslâm’ın bu yanlış temsillerine meydan açılmaktadır.

Batı medeniyetinin beş menfî esasına İslâm’ın beş müsbet esası ile mukabele etmeyen, siyasî veya askerî anlamda simetrik karşılık veren bu yanlış İslâm temsilleri, bilâkis, beş menfî esası sebebiyle sosyolojik olarak çökmeye yüz tutan Batı medeniyetini adeta ayakta tutmaktadır. Risale-i Nur, bu tarz temsilleri meşrû görmez. Çünkü İslâm’ın yanlış temsilleri, hem iç barışı ve hem de dış barışı daha da dinamitlemekte, kaosu ve istibdadı beslemektedir. Bu ise, statükoyu ayakta tutmaya ve İslâm bölgesini kendi çıkarlarına uygun yeni bir forma sokmaya çalışanlara ve yerli işbirlikçilerine bekledikleri fırsat vermektedir. Tıpkı Afganistan, Irak, Mısır, Suriye ve Sudan’da olduğu gibi…

Müteakip makalemizde inşallah, iki Batı ve iki İslâm temsillerini ele alacak ve Risale-i Nur perspektifinden konuyu açıklamaya devam edeceğiz.

Dipnot: 1- Ergüder Toptaş, 21. Yüzyılda Savaş, Kripto Kitaplar, 1. Baskı, Ankara: 2009. s. 216.