Gün belli zaman diliminde yaşamak derler. Gün gün aydın, karanlık demek derler. Daha nice tanımlamalar söylerler. 

Söyle kendi kelimelerimden oluşan kâmusum gün sende nasıl tarif edilir? Konuş sokak lambalarım gün nasıl son bulur da sen ışık saçarsın etrafa? Karlı dağlarım delilik nöbetinde misin nedir bu güneşi bekleyişin? Hakikati gösteremeyen aynalarım nedir bu deveran? Haydi kendi kelimelerimden oluşan kâmusum söyle sende nedir gün? Beni kendi kelimelerimle ölüme mahkûm etme haydi söyle. Niye susuyorsun susmak konuşmanın bir parçası mı yoksa? Bir ima kıvılcımı mı yoksa bu, sayfalarımı arala mı diyorsun?  Yoksa sır harflerde mi diyorsun? Ve aralıyorum sayfalarını. Harf  harf çıkıyor kelimeler sayfalardan. Gözüm arıyor gün kelimesini. Başlıyorsun “G” harfinden. 

“GÖLGE” diyorsun sessizce. Her şey bir gölgeydi satırlarda. Ya hakikat nerdeydi? Ahiret yurdunda. Gölgeden daha güzelleri vardı orda. Gündüzünde mi gölgesi vardı? Gündüzün gölgesi gece miydi yoksa? Gün biterken gölgeler mi olur arz ve semada? Bir tek Zatın (asm) gölgesi yoktu dünyada. “Beni gören Hakk’ı görmüştür” demiş Efendimiz (asm) Asr-ı Saadet diyarında. Gün gölgelerle bitse de dünyada hakikat karşılayacak bizleri ahiret yurdunda. Gölge, “asıldan haber veren, fakat aslın özelliklerini taşımayan, çok sönük kalan” manasında. Gün asıl değildi bu kadar güzellik sönüktü peki ya asılları nasıldı ahiret sayfalarında? 

Ü harfi dökülüyor sayfalar arasından. ÜNSİYET. “Ve şu bahtiyar ise, bir azîz misafirdir ki, misafiri olduğu Mihmandâr-ı Kerîmin acîb hizmetkârları ile ünsiyet edip eğleniyor”. (Sözler) diyor Asrın Bedîisi. Ünsiyet bu dünya misafirhanesinde mü’minin neşesi. Allah var ise her şey var, Allah dost ise her şey bize dost dünya günlerinin kaidesi. “Mü’min, ünsiyet eder ve kendisi ile ünsiyet edilir” hadis-i şerifi ardından getirir uhuvveti.

N günün son harfi. NOKTA… Gün bir nokta ile biter ve yeni bir cümleyle başlar. Ömrümüz mevtin hatemiyle mühürlenip sonlanır… 

Gün bir gölgelikse eğer bağlanma dünyaya. Verilmişse sana az bir zaman ünsiyetle yaşa. Etme dünyada  kavga. Kime kalmış ki bu fani dünya. Unutma ki dünya hayatının son cümlesine ölüm koyacak nokta.