Gelse de görsek; Bağcılar’a bahar. Karşıdaki yeni evin çatısındaki her nasılsa oluşmuş çimler ve iki üç papatya olmasa geldiğini anlayamayacağız neredeyse...
Olsa da yesek; şükür ile kemal-i afiyetle Allah ne verdiyse. Hazır bahar gelmiş siftah etsek mevsim sebze meyvelerinden mesela; taze fasulye.
Gidip te görsek; Emirgân’da laleleri. Olsa da giysek; kilo almadan önceki kıyafetleri.
Çıksa da gitsek; hac farizasi için kura; bu yıl olmadı gelecek yıla inşallah. Gidip de gelsek; memlekete kısa bir kaçamak. Sorsa da desek; zanla hüküm verenlere giybetimizi yapanlara işin gerçeğini.
Atıp ta tutsak; keder veren herşeyi atsak... Yük etmesek boşuna. Sevinç veren herşeyi tutsak sıkıca, elimizden bırakmasak. “Huz ma safa da ma keder” diye diye tutunsak en helalinden fıtrat ve vicdanı hakem tutarak güzelce...
Uçup ta gitsek; sevdiklerimizin yanına mesela.... Ahirette ise inşallah sırat köprüsünden geçip de Rabbimin fazl u keremine nail olarak dâr-ı Cinan’a.
Bilsek de desek; üç günlük dünyanın aslında sadece bir andan ibaret olduğunu ecelimizi akibetimizin ne olacağını, ne oldum demesek ne olacağım deyip düşünsek . Baksak ta görsek; basiretle tefekkürle hakikatin iç yüzünü.
Alsak ta yapsak; bir tatlı huzur... Ne yaparsak şevk ile huzur içinde yapsak. Dursa da dursak; zaman azizim zaman... Biz dursak o akıyor biz kostursak o koşuyor. Zamanı durdurmak elimizde olmasa da zamanın kadrini kıymetini bilen olsak.
Aşk ile baksak; yine geldik bahara... Bir çiçeğe tomurcuğa çimenlere kâinatın şenliğine. Bahar çarpsın bizi gözümüz gönlümüz açılsın biraz.
Bağcılar’a da geldi biz fazla görmesek te. Biz de ona inat bahar nerede coşmussa oraya gitsek. Hatta hatta evimize getirsek. “Bir çiçekle bahar olmaz” kim demiş! Hem o sözü söyleyen zaten kem manada söylemiş. Olur olur bir çiçekle bahar bal gibi olur.
Baharı kışa döndüren insanın kendi ayinesi, bakış açısı. Bazen de tabii, başına gelen bir acı bir musibettir. Allah vermesin.
Yine de umudu baharıdır insanın gelecek baharı bekler. Hiç değilse başka baharlara kaldı işimiz der.
Bakibahar umudu hepsinden en iyisi ve en solmayanından. Ne dersiniz? Hepimiz niyet ve kulluğumuzla asıl ondan mı derlesek?
İçine bahar gelmeyeni bilmem ki napsak, nasıl ikna eylesek?