“Geçmiş olsun dileklerini sunan bütün kardeşlere teşekkür ederim. Benimle beraber gidecek galiba bu hal geçmiyecek gibi görünüyor. Yataklara düşürmediği zaman ‘geçti’ sanıyorum, ama efsane çok hızlı geri dönüyor. Müzmin bir illet... Kendi geçmeyecek belki, ama inşallah sabır ile karşılayınca sevabı amel defterine geçecek... Yani hasılı ‘geçmiş olsun’ dilekleri boşa değil... İnşallah sevabı geçmiş olsun amel defterimize her ne yaşıyor her neye sıkılıyorsak musîbet üzüntü darlık ne ile imtihan oluyorsak her birimiz. Bunlara dayanma ve Allah’a sığınma gücümüze göre Rabbim hasenat sevap hanesine geçirsin yaşadıklarımızı. Kısaca hepimize geçmiş olsun!”

Evet böyle kimse hastalık, musîbet, dert, tasa, kalıcı olsun istemez. Geçsin gitsin, semtimize bir daha hiç uğramasın ister. Ama gelin görün ki biri biter diğeri başlar, geçit resmi gibidir hayat serencamı.

Üzüntü gider sevinç gelir.

Ağlamak gider gülmek gelir. 

Gençlik gider ihtiyarlık gelir.

Sıkıntı gider ferahlık gelir, bazen üst üste gelir, bazen ardı ardına. 

Bazen gelir geçer.

Bazen deler geçer.

Bazen de sanki hiç geçmeyecek gibi gelir, ama ölüm acısı bile geçer.

“Bu da gelir bu da geçer” denmiştir hep. 

Lâkin ki hepsi Allah tarafından gelmiştir hoş safa gelmiş dediyse insan.

Ve sabır içinde şükretmeyi bildiyse. 

Bir de fazl u kereminden verdiyse Rabb-i Rahim, ecrini mükâfatını.

Geçtiyse her biri sağ defterin sayfalarına. 

O zaman bir dahi aşk ile söylemeli insan bu şekilde tefekkürle ve kemal-i şevk ile: Geldiğinde vardı bir hikmeti. Yaptı vazifesini gitti ya da gitmedi, ömrün onunla geçti bitti.

Ne gam her iki halde de; 

Baş göz üste olsun: Geçmişler olsun!