Çok okumuş, çok görmüşüzdür ; Kur’ân-ı Kerim’in ilk emri “oku”dur diye. Müfessirler bu Ayet-i Kerime’yi farklı şekillerde tefsir etmişlerdir. Okumaktan kasdın ne olduğu üzerinde çokça durmuşlar, bu Ayet-i Kerime’yi kimi ilim öğrenmeye, kimi kişinin kendi nefsini okumasına, kimi kâinat kitabını okumaya, kimi de Resulullah (asm)’ın Allah’ tan (cc) aldığı vahyi tebliğ etmesine yormuştur. Nitekim kâinat bir kitap, Hz Muhammed (asm) onun tellalıdır. Ayet-i Kerime neyi kasd ederse etsin ortak payda tabiki tefekkür ederek ve var olandan yola çıkarak ezeli ve ebedi Var Olana ulaşmaktır. Bu Ayet-i Kerime’nin devamında Allah (c c ) insana kalemle yazmayı öğrettiğini vurgular. Kalemle yazmanın ve yazının önemine dikkatleri celb eder.
Ebû Hureyre;  “Rasulullah (asm)’ı şöyle buyururken dinledim” der:  “Şüphesiz Allah’ın yarattığı ilk şey kalemdir. Daha sonra mürekkep hokkası demek olan nun’u yarattı. Sonra buyurdu ki, Meydana gelecek amel, rızık ya da ecel kabilinden herbir şeyi yaz. O da kıyamet gününe kadar olacakları ve olanları yazdı. Sonra kalem üzerine mühür basıldı, artık kıyamet gününe kadar konuşmayacaktır.” Daha sonra: “Nun, kaleme ve yazmakta oldukları şeylere andolsun ki” (Kalem Sursi, 1) buyruğunu okudu.
Levh-i mahfuz ümmül kitap yani kitapların anası ise onu yazan nurdan kalem de kalemlerin anasıdır ve bütün kalemler onun dünyadaki tecellisidir. Kalem ile yazmak bir nimettir.
Nitekim Kalem Suresi’nin  başında Allah Teala, kaleme ve onunla satır satır yazılana yemin eder.  Nun, bazı âlimlere göre şeklinin benzerliğinden dolayı divittir ve ardından kalem zikredilir. Vehbe Zuhayli Tefsirul Münir’de şöyle der ; “Kaleme ve kalem ile yazılan şeylere yemin etmek, bu nimetlerin büyüklüğüne ve konuşma ve maksadı açıklama nimetlerinden sonra insan üzerindeki en üstün nimetler olduklarına bir işarettir. Çünkü bu yolla kültür seviyesi yükselir, ilimler ve bilgiler, toplumlar, ümmetler ve fertler arasında yayılır. Ayrıca ümmetlerin ve toplumların diğer insanlara neler sunduklarının ve üstün gelişmelerinin de bir delilidir.”
Evet kalem vardır yalanlar yazar, fitne çıkarır, can yakar, batıla hizmet eder. Şüphesiz ki Allah (cc) bu kalemin yazdığına yemin etmez, yemin edilen kıymet verilen bu değildir. Ve Kalem vardır hakkı, hakikati yazar. satırlarına leke sürmez , dili cehalet kokmaz. Yazdıkları ancak O’nun (cc) anlatımıyla güzelleşir. Allah ve Rasulunün bahsi geçtikçe Onların kelamlarını yazdıkça satırları güzelleşir, filiz verir. Hakk’ın dillendirilmesinde bir vesile olur ve “kalem ve onunla satır satır yazılana andolsun” hitabına mazhar olur.
Hz.Adem’den (a.s) beri insanlar söyleyeceklerini hem sözle, hem de yazıyla ifade etmiştir. Kalem vasıtasıyla dün bügüne, bügün de yarına aktarılmış,  sadırdan satıra yol bulmuştur duygular. Allah Teala da vahyini genellikle yazıya dökülmüş suhuflarla veya levhalarla bildirmiştir elçilerine.
Fahreddin Razi der ki ;”Kalem 3. şahsı 2. şahsın yerine koyar. Bu nedenle insan dili ile yakınına anlatabildiği istek ve maksadını kalem ile uzağa anlatır. “
Ve biz de şimdi kalem vasıtasıyla yeni bir yola çıkıyoruz, Rabbimizin izni ve keremiyle. Mekan olarak uzağımızda olsa da yakınımızda hissettiğimiz dostlara, kalemle yazmayı öğreten Rabbimizin adıyla hitap ediyoruz..
Kelamımız ve kalemimiz sürçerse affola...