Tek adam rejimine geçilirken yapılan anayasa değişiklikleri kapsamında Meclisten erken seçim kararı çıkmasının da zorlaştırıldığı ve 360 oy şartının getirildiği bilinen birşey.

Dolayısıyla iktidar da istemediği müddetçe erken seçime gidilmesi matematik olarak mümkün görünmüyor. Ancak bu noktada iktidar blokunun “yumuşak karnı” yine, özellikle bu konuda sağı solu belli olmayan MHP. 

Koalisyon ortağı olarak hükümette olmasına rağmen 2002’de de, keza 2018’de de ülkeyi erken seçime götüren parti MHP idi...

Şimdi reddediyor, ama yarın ne yapacağı belli olmaz. İşlerin iyice karıştığı ve kendisi açısından sürdürülemez noktaya geldiği bir anda aynı sürprizi bir kez daha tekrarlayabilir.

Onun için oraya nokta atışı yapılıyor.

Ama esas yapılması gereken, erken seçim talebinin topluma mal edilmesi. Tek adam rejimiyle iyice çığırından çıkan yanlış iktidar politikalarının bunaltıp bezdirdiği kitlelere “Çaresiz değilsiniz; çare, sizsiniz” mesajıyla ümit ve moral verilmesi ve demokrasi içinde değişim motivasyonunun kazandırılması.

Evvelce de ifade ettiğimiz gibi, bu noktada merhum Demirel’in muhalefette iken ortaya koyduğu performans incelenip örnek alınmalı; etkili bir dinamizm ortaya konulmalı.

Ayyuka çıkan ve neredeyse ucunun dokunmadığı ev kalmayan adaletsizlik ve hukuksuzluklar, keyfîlikler, şımarıklıklar, sorumsuzluklar, ekonominin her geçen gün daha da kötüye gitmesi ve iktidar zenginleri dışındaki her kesimin, özellikle de dar gelirlilerin bu sıkıntıyı çok daha fazla hisseder ve yaşar hale gelmesi, insanları canından bezdirdi.

İktidar blokunu çatlatıp, önceki dönemlerde cumhurbaşkanlığı, başbakanlık, bakanlık, milletvekilliği yapmış, yüksek bürokrat olarak önemli görevlerde bulunmuş birçok insanı, yolunu ayırmak zorunda bırakan bu kaygı verici gidiş karşısında kitleler güvenebilecekleri alternatif siyasî adresler arıyorlar.

Bu güveni verebilecek demokrasi-adalet-hukuk eksenli bir güçbirliği ile erken seçim gündemi canlı tutularak takipçisi olunmalı.