Tabiî, toplum içinde başka din ve mezhepten olanlar da var. Müslümanlardan sonra nüfus yoğunluğu itibariyle ikinci Hıristiyanlar geliyor. Ayrıca, Müslüman olup ehl-i Şia’dan sayılan etkili bir nüfus kitlesi daha var ki, onların da hemen tamamı Lübnan kökenli Araplardır.

İbadet noktasında umumî bir hoşgörü var. Kimse kimsenin ibadetine, yahut ibadet noktasındaki ihmaline, lâkaytlığına karışmıyor. Hersek ibadetinde serbest olduğu gibi, giyim-kuşamında da ileri derecede bir serbestlik görünüyor.

*

Toplumun hemen her kesimi ile şu ana kadar yaptığımız ve daha yapacağımız görüşmeleri, söyleşileri bilâhare sizlerle inşallah paylaşmaya çalışırız. Ama, bugün ilk olarak size Muhammed kardeşimizden söz etmek ve onunla yapmış olduğumuz görüşmenin özetini aktarmak istiyorum.

Muhammed kardeşimiz, aslen doğuda bitişik ülke olan Burkina Faso’ludur. Anne-babası ve kardeşleri halen orada yaşamaktalar. Kendisi ise, ailesi ile birlikte gelip Fildişi Sahili’nin en büyük şehri olan Abidjan’a yerleşmiş.

Abidjan’da inşaatlarda çini-seramik ustası olarak çalışan Muhammed kardeşimiz, aynı zamanda hafızü’l-Kur’ân’dır. Namazına, diyanetine, ibadetine fevkalâde düşkün olup bunu nefsinde de bihakkın yaşamaya çalışıyor. Tanıyan herkes onun iş ahlâkına, işindeki ciddiyetine hayrandır. O ise, dürüst, mütedeyyin Türk müteahhitlerine ve iş adamlarına hayran. Hep onların yanında çalışmak ister. Fazla ücret teklif edilse bile, onun başka tarafta gözü yok ve paragöz davranan yabancılara hiç güven duymuyor. Özetle, ibadet hayatında olduğu gibi, iş ve meslek hayatında da yüksek ahlâk sahibi genç bir ihvanımız olarak görüp tanıdık kendisini. Haftada birkaç kez görüşüyoruz. Karşılıklı uhuvvet ve muhabbetimiz günden güne artıyor.

*

Muhammed kardeşimizle, bundan on gün kadar önce çalıştığı inşaat sahasında görüşüp tanıştık. Batı Afrika’lı olup Türkçe konuşabilen nâdir kimselerden biridir. Türkçeyi, Türk firmalarında çalışırken kendi kendine öğrenmiş. Hafızlık yeteneğiyle, konuşulanları dikkatle dinleyip kelimeleri hıfzına almış. Maşallah, zeki olduğu kadar ezber kabiliyeti de ileri derecede.

Kendisiyle tanışmamızın ikinci haftasında oturup Risâle-i Nurlar’dan söz ettik. Dinlenme vakitlerinde, karşılıklı olarak bazı metinleri okuyup anlamaya ve anlatmaya çalıştık. Okunan bahisleri ve terimleri ânında kavrama kabiliyetine maşaallah, barekâllah dedik. “Miftah” kelimesinin mânâsını açıklamaya gerek kalmadan, kendisi hemen “Tamam, anladım; anahtar demek” diyerek mesele anında intibak etti.

Bilvesile, biz de kendisine Cevşenü’l-Kebir ile Küçük Sözler’i hediye ettik. Buna çok memnun oldu. Sevincini içli-samimî kelimelerle ifade etti.

Muhammed kardeşimizin latince metinleri okuma temposu bizden yavaş; ancak, eline ilk defa almasına rağmen, Cevşen’i bizden çok daha rahat okuduğuna bizzat şahit olduk. Tabiî, ne de olsa hafız…

Bundan böyle, Muhammed kardeşimizle olan muhabbetdarâne münasebetimiz gibi, inşallah ders ve sohbetlerimiz de devam edip gidecek. Üstelik, yalnız da değiliz. Şükürler olsun, bize iştirak edecek olan daha başka ihvanlarımız da var.