Hadis-i Şerif Meâli

Annen ve baban seni çağırdıklarında önce annenin çağrısına uy.

Câmiü's-Sağîr, No: 2661

10.05.2009

En esaslı ve sarsılmaz dersleri annemden aldım

Evet, insanın en birinci üstadı ve tesirli muallimi, onun validesidir. Bu münasebetle, ben kendi şahsımda kat'î ve daima hissettiğim bu mânâyı beyan ediyorum:

Ben bu seksen sene ömrümde, seksen bin zatlardan ders aldığım halde, kasem ediyorum ki, en esaslı ve sarsılmaz ve her vakit bana dersini tazeler gibi, merhum validemden aldığım telkinât ve mânevî derslerdir ki, o dersler fıtratımda, adeta maddî vücudumda çekirdekler hükmünde yerleşmiş. Sair derslerimin o çekirdekler üzerine bina edildiğini aynen görüyorum. Demek, bir yaşımdaki fıtratıma ve ruhuma merhum validemin ders ve telkinâtını, şimdi bu seksen yaşımdaki gördüğüm büyük hakikatler içinde birer çekirdek-i esâsiye müşahede ediyorum.

Ezcümle: Meslek ve meşrebimin dört esasından en mühimi olan şefkat etmek ve Risâle-i Nur’un da en büyük hakikati olan acımak ve merhamet etmeyi, o validemin şefkatli fiil ve halinden ve o mânevî derslerinden aldığımı yakînen görüyorum.

Evet, bu hakikî ihlâs ile hakikî bir fedakârlık taşıyan validelik şefkati sû-i istimal edilip, mâsum çocuğunun elmas hazinesi hükmünde olan âhiretini düşünmeyerek, muvakkat fâni şişeler hükmünde olan dünyaya o çocuğun mâsum yüzünü çevirmek ve bu şekilde ona şefkat göstermek, o şefkati sû-i istimal etmektir.

Evet, kadınların şefkat cihetiyle bu kahramanlıklarını hiçbir ücret ve hiçbir mukabele istemeyerek, hiçbir fâide-i şahsiye, hiçbir gösteriş mânâsı olmayarak ruhunu feda ettiklerine, o şefkatin küçücük bir nümûnesini taşıyan bir tavuğun yavrusunu kurtarmak için arslana saldırması ve ruhunu feda etmesi ispat ediyor.

Şimdi terbiye-i İslâmiyeden ve a’mâl-i uhreviyeden en kıymetli ve en lüzumlu esas, ihlâstır. Bu çeşit şefkatteki kahramanlıkta o hakikî ihlâs bulunuyor. Eğer bu iki nokta o mübarek taifede inkişafa başlasa, dâire-i İslâmiyede pek büyük bir saadete medar olur. Halbuki erkeklerin kahramanlıkları mukabelesiz olamıyor; belki yüz cihette mukabele istiyorlar. Hiç olmazsa şan ve şeref istiyorlar. Fakat maattessüf bîçare mübârek taife-i nisâiye, zalim erkeklerinin şerlerinden ve tahakkümlerinden kurtulmak için, başka bir tarzda, zaafiyetten ve aczden gelen başka bir nevîde riyâkârlığa giriyorlar.

Lem’alar, 24. Lem’a, s. 260, Y.A.N, 2004

Lügatçe:

muallim: Öğretmen.

â’mâl-i uhreviye: Ahiretle ilgili işler.

tahakküm: Zorla hükmetme, hükmü altına alma.

kasem: Yemin.

telkinât: Telkinler, fikir aşılamalar.

fıtrat: Yaratılış.

çekirdek-i esâsiye: Temel çekirdek.

muvakkat: Geçici.

fâide-i şahsiye: Şahsa ait fayda.

inkişaf: Açılma, ortaya çıkma.

taife-i nisâiye: Kadınlar taifesi.

riyâkâr: Riya eden, iki yüzlü.

10.05.2009

Beni bir sen anla...

*Anneler gününü anarken

Büyüttüğün karnında sesini duydum anne.

Kokunu iyi belledim ki;

Bir ömür boyu minnettar kalayım diye.

Bakma, boynum kıldan ince,

Karanlık geceler ardı sesin gelince.

Susmaz, durmaz, uyumaz olsa da ben,

Sabırlı, şefkatli, sevgi doluydun sen.

Anne! demek istedim, doğduğum ilk anda,

Ama bil ki, bu haykırışlar yine sana.

Her ağlamamdır özlemim içimde,

Daha dün bebektim yaş erdi kemâle.

Temellerimsin,

En ince çizgimde duran, en kalın geçmişimsin,

Ruhumun hûşuya dalmış anında gözü açık kalanımsın,

Çiçeksiz bırakmayan her dalımda açan tomurcuksun.

Nil nehrinin suyu gibi taze ve temizsin.

Bedenimin en ücra köşelerini karış karış bilensin.

Tahmini zor, hayatımın en netisin.

Aldığım her nefesin içindesin.

Beni benden eden,

Beni bilen, beni en sevensin.

Ama dur şimdi zaman, daha da büyümek bana haram.

Anne sende herkes gibi bir gün çekip gidecek misin?

Karanlık dünyamı aydınlatan sokak lambalarımın çoğu kırık,

Olsun...

Sen güneşimken, sen ayımken, sen yıldızımken,

Kararsın bütün sokaklarım;

Sen hatalarımda yanımda iken,

Sen, hastalandığımda başucumda iken,

Nefes alıp verişini duyarken,

Ve hâlâ gözlerim seni görürken,

Bitsin bütün umutlarım, ne fark eder sen varken.

Ruhum çıkmazlarda,

Bedenime hapsolmuş.

İçim derin yara,

Neden? diye sorma

Korkarım anacım korkar,

Beni bir sen anla...

Kader dersin, bilirim

Kimi önce kimi sonra kader.

Ama, varsa kaderimde

Toprak altında da beraber olalım anacım

Toprak altında da...

Esma Nurefşan Çetin Çiğli-İzmir-2009

anla.jpg

10.05.2009