Üç ayların nurlu kandillerini,
Gönül fânusuna koydum da geldim.
Kur’ân bahçesinin sünbüllerini,
Kokladım, ruhuma yaydım da geldim.

Cenab-ı Hak o kadar merhametlidir ki, hiçbir kulunun Cehenneme girmesini istemiyor. Kullarını affetmek ve azaptan kurtarmak için türlü türlü sebepler halkediyor. Bazı zaman dilimlerine diğerlerinden farklı olarak ayrı bir kıymet veriyor ve o zamanlarda yapılan ibadetlerin değerini kat kat arttırıyor. Rahmetinin büyüklüğüne bakın ki, bir günahın karşılığında bir ceza yazarken, bir sevabını en az on olarak kaydediyor. Yani insan Cennet yolunda dokuz sıfır önde yolda çıkıyor. Bununla da kalmıyor, günahından dolayı tövbe edeni affediyor, hiç günah işlememiş kabul ediyor. Sonra, iki Cuma arasında, (namazlarını kılmak şartıyla) işlemiş olduğu küçük günahlarını affediyor. Rahmetinin asıl büyüklüğünü de, “Üç aylar” olarak bilinen Recep, Şaban ve Ramazan aylarında gösteriyor. “Rahmet ve mağfiret mevsimi” diyebileceğimiz bu mevsimde, Cemal yüzü ile tecelli ederek rahmetini kademe kademe arttırıyor. 

Recep ayı ile başlayan rahmet sağanağında, sevap hanelerini yüzlere, binlere çıkıyor. Geçtiğimiz günlerde idrak ettiğimiz Regaib Gecesi’nde, onbinleri buluyor. Yine Receb ayının yirmi yedisinde idrak edeceğimiz Mi’rac Gecesi’nde Habibini (asm) huzuruna çıkardığı gibi, her namazda kullarını huzurunda kabul edeceğini müjdeliyor. Şaban ayının on beşinde Rabbimiz âdeta umûmî bir af ilân ederek, bütün kullarını duâya dâvet ediyor. Peygamber Efendimizin (asm) müjdesiyle, “Yok mu Benden af isteyen onu affedeyim, yok mu Benden rızık isteyen ona rızık vereyim, yok mu bir musîbete uğrayan ona âfiyet vereyim, yok mu şöyle, yok mu..” diye nida ediyor. Ve Ramazan ayında, içinde bulunan Kadir Gecesi’yle, rahmet yağmuru sağanak haline geliyor...

Ayların Sultanı, gönüllerin habibi, kalplerin tabibi, rahmet ve mağfiretin sağanak sağanak indiği Ramazan’ın ilk habercisi olan Recep ayına girmiş bulunuyoruz. Nurlu kandillerin ışıkları uzaktan uzağa belirdi. Rahmet güneşinin nuru, gönül ufuklarını ağartmaya başladı. Mü’min kalplerin heyecanla beklediği mevsim, nurlu kandilleri ile geldi, gönüllerimizi aydınlatmaya, içimizi ferandırmaya başladı. 

Peygamber Efendimiz, “Recep Allah’ın ayıdır, Şaban benim ayımdır, Ramazan ise ümmetimin ayıdır.” buyuruyor. (Aclûnî, Keşfu’l-Hafâ, 1/423) Şimdi Allah’ın ayına kavuşmuş olmanın mutluluğunu yaşarken, şükrünü de eda etmeye çalışmalıyız.

Recep ayı, bir şafaktır. Ufuklarda parlamaya başlayan nur, parlak bir sabahın müjdesini taşımaktadır. İçinde bulunan Regaib Kandili, gönülleri aydınlatan, ruhumuzun gözünü açan bir nurdur. Şafak söktükten sonra arkasından bir güneş gibi Şaban-ı Şerif tulû edecek. Kalp ve gönüllerimizi, ruhumuzu aydınlatacak. Daha sonra da Ramazan ateşi ile günahlarımızı yakıp, ruhumuzu paklayacak, inşallah amel defterimizi de aklayacağız.

Ey Allah’ın ayı olan Receb! Sen hoş geldin, sefalar getirdin. Gönlümüze ilk kandili sen yaktın. Ramazan’ın muştusunu getirdin. Berat’ın müjdesini, Kadrin kıymetini hatırlattın.

Rabbimiz bu üç aziz misafiri en iyi şekilde ağırlamayı ve en güzel şekilde uğurlamayı nasip etsin diyor, değerli okuyucularımın ve bütün İslâm âleminin Şuhur-u Selâselerini tebrik ediyorum.