Özeti şu:

Esasen bir meslek örgütü olan Basın İlan Kurumunu (BİK) kendi güdümüne alan iktidar, BİK aracılığıyla bazı muhalif gazetelere ilan kesme cezaları verdi. 

Amaç muhalefeti susturmak ve hiç değilse hizaya çekebilmekti. 

Gazeteler hakkını aradı ve iş AYM’ye kadar gitti. 

Anayasa Mahkemesi konu hakkında verdiği pilot kararda, cezaların basın ve ifade özgürlüğünün ihlali niteliği taşıdığına hükmetti.

Ama AYM bununla yetinmedi. Bu konuda yürütmeyi sınırlandıracak ve hukuka uygun icraat yapmaya zorlayacak şekilde bir kanuni düzenleme yapılması gerektiğini bildirmek için kararın bir örneğini Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına gönderdi.

Elbette AYM Meclisin üzerinde bir kurum değil. Dolayısıyla bu bilgilendirme bir tavsiye niteliğinde. Bir emir ya da talimat değil. Son karar elbette Meclise ait.

Yeni Asya’nın da ağır mağduru olduğu bu BİK tasarruflarının hukuksuz olduğunu bilmeyen yoktur. 

Armuda sapı üzüme çöpü Allah takmış ama kuzuyu yemeye niyetlenen birileri bir kulpunu bulup muhaliflere cezayı yapıştırıyor. 

Anayasa Mahkemesi ise kararında o birilerine “dur, yapma, haksızsın” diyor.  

Konunun bizce önemli olan yönü ise son cümlede saklı. 

Anayasa Mahkemesi Meclisi göreve davet ediyor. 

Hangi konuda? 

Haksızlık ve zulmü durdurmak konusunda. 

Kime karşı göreve davet ediyor?

Yürütmeye ve hükümete.

Hükümet kim? 

Erdoğan ve sürekli değişen ekibi. 

AYM’nin gördüğü ve gösterdiği boşluğu dolduracak olan TBMM.

Ama onun bunu yapabilmesi için öncelikle “tek adam” rejiminin boyunduruğundan kurtulması gerektiğini herkes biliyor. 

Yani iş yine Türkiye Büyük Milletine kalıyor. 

Ve sandıktan çıkacak olan yeni Türkiye Büyük Millet Meclisine… 

Bu seçim bu sebeple de önemli. 

Altılı Masa’nın bir Demokrasi Masası olarak görevi bu sebeple de büyük: TBMM’yi yeniden istiklaline kavuşturmak ve milletin baş tacı etmek için.