İsterseniz bir bunlara, bir kendimize bakalım. Yoksa, Allah’ın sevdiği, sahabilerin örnek aldığı Resulullah’ın ahlakı üzerinde miyiz? İsterseniz bir ona (asm), bir de kendimize bakalım!
Peygamberimiz Kur’an’ı bir hayat rehberi edinmiş, onun ahlakı ile ahlaklanmış ve bu yüzden her konuda müminlere örnek gösterilmiştir. Ahlakı güzelleştirmenin ve sırat-ı mustakim ahlakına ulaşmanın tek yolu:
Resulullahı (asm) model kabul etmektir.
Zira, Allah (cc) onu, “Sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin.”1 diye tanımlar. Ve onu bizim için en güzel bir ahlak örneği olarak gösterir: “Andolsun, Allah’ın Resûlünde sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı uman, Allah’ı çok zikreden kimseler için güzel bir örnek vardır.”2
Müminlerin annesi Hz. Ayşe’ye (ra) sorarlar: Resûlullah’ın (asm.) ahlâkı nasıldı? Aldıkları cevap şu olur: “Siz Kur’anı okumadınız mı? Resûlullah’ın (asm) ahlâkı Kuran’dı.” “Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim.”3 “Ve şüphesiz sen büyük bir ahlak üzerindesin.”4 “Şüphesiz ki Allah’a, ahiret gününe iman edenlerle Allah’ı çok anan kimseler için Allah’ın elçisinde güzel bir örnek vardır.”5
Nefsini günahlardan arındırmak gerekir: Nefsini günahlardan arındıran kurtuluşa ermiştir. Nefsini günaha daldıran da hüsrâna düşmüştür. (Şems Sûresi: 9,10.)
Şefkat ve merhamette, cömertlikte, tevazuda zirvede bir örnek. Aile reisleri, gençler, ihtiyarlar, yöneticiler, öğretmenler, öğrenciler herkesi örnek.
Hz. Aişe (ra) “Şahsı için kin tutmaz, düşmanlık etmezdi. Kur’an için düşmanlık ederdi” diye anlatır. Hz. Ömer (ra), “Kisra zenginlik ve debdebe içinde yüzerken, o hasır ve içi ot dolu yastıkta yatardı” der.
Resulullah’ın hayatı göz önündeydi. Hanımları, sahabileri, hayatının bütün safhalarına aşına idi. O, güzel ahlakın özellikleri olan sevgi, sabır, tevekkül, cömertlik, fedakarlık, cesaret, uhuvvet gibi hasletleri en azam mertebede yaşadı, fiilen gösterdi. Madem öyledir; kendimizi ancak Rusulullüh’ın (asm) ahlakıyla kurtarabiliriz!
Dipnotlar:
1-Kalem Suresi, 4.;
2-Ahzab Suresi, 21.;
3-Muvatta, Hüsnü’l-Hulk, 8; Ahmed b. Hanbel, 2/381.;
4-Kalem Suresi, 68/4.;
5-Ahzâb Suresi, 33/21