“Faiz oranı yüzde 50’yi aşmış (İslam ülkesini dindarlar olarak ülkeyi faize boğmak, vatandaşı bankalara bağlanmış) “Ben tok olduktan sonra başkası açlıktan ölse bana ne? Sen çalış, ben yiyeyim” felsefesiyle hareket etmek zulüm değil mi? (bknz., Mektûbât, Enstitü/internet, s. 264.) Fakirden vergi alıp zengine vermek; vatandaşın zaruri ihtiyaçlarına fahiş zamlar yapmak zulüm değil mi?  

Elinizi -varsa ve bozulmamışsa- vicdanınıza koyarak cevap verininiz: “Masum, çakı-bıçak dahi taşımayan binlerce bebek, çocuk, kadın, ihtiyar, ağır hastaları ‘terörist’ diye hapse atmak, çoluk-çocuk açlığa mahkum etmek” zulüm değil mi?  

Ferdi ferde, karıyı kocaya, aileleri ailelere, cemaatleri cemaatlere kırdırmak zulüm değil mi? “Harp boğuşmalarını merakla takip eden, bir tarafa kalben taraftar olur. Onun zulümlerini hoş görür, (...)” (Şuâlar) Zulme rıza zulümdür. “Ekser nâsın o zâlim eşhâsın harekâtına fiilen veya iltizâmen veya iltihâken taraftar olmasıyla, mânen iştirak eder, musîbet-i âmmeye sebebiyet verir.” (Sözler, s. 158) Zalime, ”fiilen, iltihaken ve iltizamen” destek vermek, alkışlamak da zulüm değil mi?  

Bu haksızlıklardan dolayı, insanlara “Din bu ise, dindarlık bu ise!..” dedirtmek dine, dindara zulüm değil mi? 

Peygamberimiz (asm): “Bir toplulukta bir takım günahlar işlenir, işlemeyenler o günahları işlemeyenlerden daha güçlü ve daha çok oldukları halde, engel olmazlarsa, mutlaka Allah hepsine birden cezâ verir.” (Ebû Dâvûd, Melâhim, 17; İbn-i Mâce, Fiten, 20.) 

İnsan “Yalnız kendine karşı cinayetini affedebilir. Kendi hakkından vazgeçse hakkı var; yoksa başkalarının hukukunu çiğneyen cânilere afüvkârâne bakmaya hakkı yoktur, zulme şerik (ortak)” (Sikke-i Tasdik-i Gaybi, s. 167.) olmaz mı? Ortak olan da zulmetmez mi? Peki, “Bir de sakın zulmedenlere meyletmeyin, sempati duymayın. Yoksa size ateş dokunur. Sizin Allah’tan başka dostunuz yoktur; sonra yardım da göremezsiniz.” denmiyor mu? (Hud Suresi, 11/113) Yarın Hakkın divanında ne cevap vereceksiniz, nasıl cevap vereceksiniz?