Önce ülkenin sürüklendiği ekonomik çöküşte bazı bakanlarca 15 Temmuz’un finansörü olarak ilân edilen Birleşik Arap Emirlikleri ile işbirliği yenilendi.

Akabinde “böyle bir süreç İsrail’le niye olmasın?” çıkışıyla İsrail’le ilişkilerin daha da derinleştirileceği ikrar edildi.

En son Dışişlerinin ve diplomasinin dışlandığı, dış politikanın Saray’dan kotarıldığı “tek kişilik yönetim”de Türkiye’ye karşı Güney Kıbrıs Rum Yönetimi ve Yunanistan ile birlikte petrol arama-sondaj anlaşmasıyla Türkiye’yi Doğu Akdeniz’den dışlayan İsrail ve BAE ile işbirliği garabeti sergilendi. İsrail’e büyükelçi atama hazırlıklarının hızlandığı bildirildi.

Çarpıcı olan, Cumhurbaşkanı’nın “Biz de İsrail’in hassasiyetlerini biliyoruz, dolayısıyla bu hassasiyetlerden hareketle işi çözeriz” ifadesiyle İsrail’le daha da yakınlaşmasıydı. (gazeteler, 8.12.21)

İSRAİL’LE İŞBİRLİĞİ HEP İLERLETİLDİ

Vakıa şu ki AKP iktidarında Ankara’nın “Ortadoğu politikası”nın gereği olarak İsrail’le her türlü ekonomik, ticarî, savunma sanayii ve silâh alımı ihaleleri yapıldı. 15 Temmuz 2004’te Resmî Gazete’de yayınlanan Bakanlar Kurulu kararıyla GAP’ı ve KOP’u (Konya Ovası Sulama Projesi) içine alan, tarımdan hayvancılığa, sulamadan tohumculuğa, turizmden telekomünikasyona, güvenlik ve çevreye geniş “ekonomik mutâbakat zabıtları”yla ekonomik ilişkiler daha da genişletildi.

31 Mayıs 2010’da Gazze’ye insânî yardım taşıyan Türk bayraklı Mavi Marmara sivil gemisine uluslararası sularda saldırıp on vatandaşı hunharca katleden “İsrail askerlerinin hiçbir cezâi ve hukukî sorumluluk taşımayacağı” teminatı verilip dâvâlardan resmen vazgeçilerek İsrail “ödüllendirildi.”

Bu arada İsrail Ankara’nın onayı ile Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu (UAEK) üyeliğine ve yine tek Müslüman üye olarak Türkiye’nin vetosunu kaldırmasıyla OECD’ye alındı. İsrail’in NATO üyeliğinin önü açılarak ortak askerî tatbikatlara katılımı sağlandı.

Kasım 2018’de THY ‘IsraCard”la İsrailli yolculara indirimli “ortak uçuş anlaşması” yaptı. “Manavgat suyunun İsrail’e deniz yoluyla tankerlerle taşınması mutâbakatı”na varıldığı bildirildi.

İsrail’in Gazze bombardımanı sürerken, İsrail’le “istihbarat işbirliği anlaşması” imzalandı. Siyasi ve askerî “stratejik işbirliği”ne eklenen Serbest Ticaret Anlaşması’yla Türkiye-İsrail ticaret hacmi kat kat arttırıldı. İskenderun limanından İsrail’in Hayfa limanına resmî törenlerle ro ro seferleri başlatıldı.

BM kararları çiğnenerek yasadışı Yahudi yerleşim birimlerinin “yasallaştırılması”; Suriye’ye ait stratejik Golan tepelerinin işgali; Trump’ın Doğu Kudüs’ü İsrail’in başkenti olarak tanıması ve Amerikan Elçiliğini Kudüs’e taşınması; yine Trum’ın Yahudi damadının, Filistin’i bütünüyle “İsrailleştirmek”le Filisti dâvâsına tam bir suikast olan ve siyonist işgali genişletip kalıcılaştıran “yüzyılın plânı”nın hazırlanması da bu dönemde dayatıldı.

İSRAİL’LE CANLANAN DİYALOG

Esasen çok daha evvel İsrail Ordu Radyosu’na “Bizim İsrail’e, İsrail’in bize ihtiyacı var” diye konuşan Cumhurbaşkanı, “İsrail’le işbirliği ‘bölgenin gerçeği’, İsrail ile inşallah farklı bir noktaya gelinecek” temennisi, zaten başından beri ibreyi İsrail’e çevirmiş olan AKP iktidarının “İsrail açılımı”nın son ifşası oldu.

En son Türk Yahudi Toplumu ve İslâm Ülkeleri Hahamlar İttifakı üyelerini Saray’da kabul eden Cumhurbaşkanı’nın, “İsrail’le yeniden canlanan diyalogumuzu önemsiyorum. İşbirliğimizi geliştirmeye, yüksek potansiyelimizi daha iyi değerlendirmeye hazırız. Türkiye-İsrail ilişkileri bölgemizin istikrarı ve güvenliği bakımından hayatidir” sözleri bunun açık ifadesiydi.

Bundandır ki tarihte ilk kez bir Cumhurbaşkanı için Türkiye Yahudilerinin “Tanrı, yüce devletimiz TC’yi ve Başkanı Ulu Efendimiz Erdoğan’ı korusun, boy verdirsin, yardım etsin, üstlere taşısın, şanını yüceltsin!” dileklerinin yer aldığı “Anoten Kutsama Duası” okundu. (gazeteler, 23.12.21)

Ve peşinden AKP siyasi iktidarının çoktandır ardına düştüğü Yahudi Lobisiyle 35 bin dolara yılın ilk anlaşması yapıldı; daha önce milyonlarca doların ödendiği Yahudi lobilerinden hiçbir destek ve netice alınmadığını bile bile… (gazeteler, 20.12.22)

İç kamuoyuna dönük kuru kınamalarla, rest çekmelerle, “Ey İsrail!” meydan okumalarıyla, “katil İsrail!”, “terör devleti!” türü söylemlerle medyatik propagandalar yapılırken, dışta tam aksine İsrail’i saldırı ve zulmünden, Kudüs’ü ve Filistin’i “Yahudileştirme operasyonları”ndan caydıracak hiçbir ciddi yaptırıma başvurmayıp İsrail’le yakınlaşma temennisi dile getirildi.

Böylece İsrail daha da şımarıp küstahlaşmaya cür’etlendirildi...