Gerçek şu ki, en son “cumhurbaşkanlığı hükûmet sistemi”yle “Meclis’in yasama / kanun yapma yetkisi”nin gasbedildiği AKP iktidarında çıkarılan “torba yasa oranı yüzde 50’yi aşmış. Çıkan her iki yasadan biri “torba yasa” durumuna düşülmüş.

Bu süreçte 150 defadan fazla “torba kanun” yöntemine başvurulup, 70’e yakın yasayla üç binden fazla maddenin Meclis’ten geçirilmesi, AKP iktidarında “torba yasalar”la yasamanın çivisinin çıktığını, istisnai olması gereken “torba yasa” ile yasama yetkisinin istismarını gösteriyor.

Özetle, hukukçular, “torba”ya birbiriyle ilgisiz onlarca, yüzlerce madde sokuşturularak kanunlaştırılmasının hukuk mantığına uymadığını belirtiyorlar. Farklı konudaki tasarıların, ilgili ihtisas komisyonlarında müzâkere edilmeden Genel Kurula getirilip oylatılmasının yasama tekniğine uymadığını kaydediyorlar.

“YANDAŞLAR”A KIYAK ÇEKİLİYOR…

Anayasa ve Meclis İçtüzüğü hükümlerine aykırı olarak ihtisas komisyonlarında ele alınmadan, sağlıklı bir çalışma yapılmadan “torba”ya sıkıştırılıyor; millet irâdesinin temsilcisi Meclis’in “kanun yapma yetkisi” çarpıtılarak “torba”ya sokuşturulan maddeler bölümler halinde topluca karambole getiriliyor.

Yasama mantığına, kanun tekniğine ve ciddiyetine uymayan ve istisnaî olması gereken usûl “genel kural” haline getirilip Meclis Genel Kuruluna âdeta dikte ettiriliyor.

Vakıa şu ki, milletvekillerinin muhtevasını bilmediği, üzerinde çalışamadıkları, hukukçuların katkı sunamadığı güdük “torbalar”la Meclis’in “kanun yapma” irâdesi çarpıtılıyor.

Bundandır ki, “torba yasa” tekniğinin, özellikle Anayasaya ve İçtüzük hükümlerine açık aykırılığına karşı, dönemin Başbakan Yardımcısı ve hükûmet sözcüsü, “Bundan sonra bu kadar maddeli ‘torba yasa’yı görmeyeceksiniz. ‘torba’ gibi bir lâfı yasama literatürümüzden çıkaracağız inşallah. Sayın Başbakanımızın tâlimatı budur” demişti.

301 madencinin can verdiği “Soma fâciası” için getirilen, 48 madde olarak Meclis’e sunulup 148 maddeye çıkarılan, başta Kur’ân tefsiri Nur Risalelerine “devlet tekeli” getiren madde olmak üzere yüzlerce maddenin sokuşturulduğu “torba yasa”da olduğu gibi, siyasi iktidarın bütün “torba”ları “çuval”a çevirmesi, ne denli istismar edildiğini su yüzüne çıkarıyor.

Ne var ki ekonomistlerin değerlendirmesiyle, gıdadan elektriğe ve doğalgaza yüzde 50- 60’ı aşan zam üstüne zam furyasının sürdüğü vartada “derin krizin bir itirafı” olan “torba yasa”da geniş halk kesimlerinin değil, yine örtülü harcamaların örtüsü kaldırılmadan, “kamu-özel işbirliği” paravanında “yandaş şirketler” kayırılıyor.

Milyonların beklediği, emeklilikte yaşa takılanların beklentisi yine boşa çıkarılarak ve iktidar partisinin seçim öncesi söz verdiği “3600 ek gösterge düzenlemesi” yapılmadan, çiftçinin, esnafın, sanayicinin problemleri çözülmeden yine birtakım “yeni vergi düzenlemeleri”yle büyük ihâlelerin verildiği “iktidara yakın işadamları ve firmalar”a kıyak çekiliyor.

Peşpeşe “bu da çok önemli” diye ilân edilen, lâkin akamete uğrayan ufuksuz ve başarısız on beşe varan “ekonomi paketi”nin ilâsıyla çöken ekonominin kara deliği bütçe açığı “torba”ya konulan ve Sayıştay denetiminden hâriç tutulan “ek vergiler”le kapatılmaya yelteniliyor.

“TORBA” EMRİVAKİLERİ ARTIK SON BULMALI

Özetle, Plân ve Bütçe Komisyonundan alelacele geçirilen son “torba yasa”da da ağır ekonomik krize sebebiyet veren, iktidarın TBMM adına devlet harcamalarının yerindeliğini ve verimliliğini denetleyen bir yüksek yargı kurumu olan Sayıştay denetçi raporlarının Meclis önüne getirilmesini engellemesiyle denetimden kaçırılan plânsız hoyratça harcamaların, yolsuzlukların, israfın, üretimi değil tüketimi ve ithalatı teşvik eden ekonomik politikaların ilası torbayla gizlenmek isteniyor.

Son “torba”ya konulan “geçici 12. madde” ile ekonomistlerin ifadesiyle savaş, felâket ve olağanüstü haller için ayrılan Merkez Bankası’ndaki 46 milyarı bulduğu belirtilen, “kara gün parası” denilen “ihtiyat akçesi”nin Hazineye, bütçeye aktarılması bunun itirafı. Keza Türkiye Turizm Tanıtım ve Geliştirme Ajansı kurularak, turizm işletmeleri, seyahat acenteleri, havaalanı ve terminal işletmelerinin cirosundan yüzde 1, kârından yüzde 10 alınması da “torba kanun”la “yeni ek vergi” ihdası olarak bunun tezâhürü.

Çiftçinin118 milyar borcu dururken, emekliye, memura yüzde 5-6 zamla yetinilirken, Meclis’e dayatılan bir “yasa”yla “zor durumdaki” bazı işadamlarına 400 milyar TL veriliyor.

Hukuka, Anayasaya, demokratik işleyişe aykırı “torba yasa” emrivakileri ne zaman bitecek?