Bir arkadaşım bir vesileyle şunu sordu: zor değil mi? Yani ramazan orucu zor değil mi?

O arkadaşımla şöyle bir hasbihal ettik: Zorluk var tabi oruç kolay bir ibadet değil belki. Nihayetinde bir açlık. İnsanın en zorlanacağı hallerden biri. Ama kolaylıkları da var. Örneğin insan sabrı öğreniyor. Hayatında bu nevi imtihanlara tutulabilir. Oruç, sabrı öğretiyor. Sabır eğitimi bir sabır dersi. Zor tabi ama bu eğitimin bir sonucu ürünü var o da sabır. Bazı dersler de zor ama o eğitimi aldıktan sonra usta oluyorsun yerine göre sanatçı oluyorsun. Kolay mı bir sanat eğitimi, zor. Ama değmez mi o eğitimi almaya? Değer. O zorluğu görmeden usta, sanatkar olunmuyor işte.

Onun için oruç bir kolaylıktır aynı zamanda. Bu zorlukla bizi eğitiyor önemli bir irade terbiyesi sahibi oluyoruz. Bu da çok önemli bir neticedir.

Yani bu açlık ile ilgili konuştuğumuzda yaşadığımız sadece bir açlık değil. Onun dışında ramazanda bir çok sırra da ereriz. Orucu bekleyişlerimiz güzeldir. Ramazan iftar programları mesela ayrı bir heyecandır. Sahurda bir iki lokma tatlıdır. İftarda nimetler adeta bir ziyafettir. Her türlü nimet gözümüzde bin değerdir mesela. Bu değeri hissetmek de ayrı bir güzellik. Bunlar hep oruçla kazanılıyor.

Arkadaşıma daha bahsetmediğim asıl önemli şeyler de var. Örneğin midemizin esaretinde kalışımız hakkında da konuşalım. Oruç değilken aslında biraz da bağlandık midenin hakimiyetine. Aklımızda hep yemek öğünleri ve çay kahve içme telaşımız var. Bazen de bunu fazlasıyla abartıyoruz. Günlük akışımızı belki de hep mutfak ihtiyaçlarımız gözünü hep kendine çekiyor. Evet biraz midenin hakimiyetinden ruhu da düşünme zamanı değil mi?

Ramazan ruhun da özgürlüğü demek zannımca. Ruhumuzun da bir hayatı var. Ruhumuz da özgür kalmak istiyor. Mideye olan ilgi arttıkça ruha ait önemli vazifeler atıl kalıyor.

Ramazanın ruha kattığı bu değere değmez mi? Değer elbet. Ruha açtığı pencereler tefekkürler zikri hisseden kalp halleri hepsi çok değerli.

Bununla birlikte şimdi hatırladığım bir konu daha var. Oruç bedene de bir sıhhatmiş, yani kolaylık. Beden de yoruluyor biraz. Artık onun da dinlenme safileşme ihtiyacı var. Oruç bedene de perhiz gibi bir sıhhattir diyor Ütad Bediüzzaman. Yani bedene de bir kolaylık, ruha da. Hissemiz bol ola.