Rize’nin Hemşin ilçesindeki “Nurs Konağı”nda Türkiye’nin her tarafından gelip Risale-i Nur okuma programı yapıldığını söylediler. Bizim o akşam kalmamızı çok istediler, ama kalamadık. Bu konağın yanında ahşaptan yapılmış tarihî bir cami de ziyaretçilerin ilgisini çekiyor.
BOZTEPE’YE ÇIKMAZSAK OLMAZ
Trabzon’da Av. Adem Şahintürk kardeşimiz bizi bekliyordu. Adem Bey kardeşimle Konya Hukuk Fakültesinde talebeyken tanışıyorduk. Aslen Konya Taşkent’li olduğumuzdan Konya’da görüşürdük. Şimdi Trabzon’da avukatlık yapıyor. Denize hakim bir konumda olan evinde bizi üç gün misafir etti. Trabzon’daki ilk günümüzün akşamında Yeni Asya Yönetim Kurulu üyemiz İntizam Beyle sohbetimiz oldu.
Bir gün sonra eskimez Nur Talebelerinden, meslektaşım Cafer Ağabey “Trabzon’a gelip Boztepe’ye çıkmasak olmaz” dedi. Bizi Boztepe’ye çıkardı. Burada kahve ve çay içtikten sonra tarihî mescitte Cuma namazını eda ettik.
Akşamında Trabzon’daki Risale-i Nur sohbetine iştirak ettik. Ertesi gün esnaf ziyaretleri yaptık. 1974’ten beri tanıdığım İstanbul’da Kirazlımescit’te beraber kaldığımız Niyazi Ağabeyi ve diğer esnaf kardeşlerimizi ziyaret ettik. Niyazi Ağabeyin dükkânında Yeni Asya’yı görünce sevindim. Bu ziyaretleri Temel kardeşin rehberliğinde yaptık. Kendisinden Allah razı olsun.
ŞÜKRAN ABLA NE ANLATTI?
Eskimez dostları arayıp bulmak çok güzel. Bir gün sonra Rize’ye gitmeye karar verdik. Orada bizi öğretmen Cafer kardeş karşıladı. Biz kendisinden Hemşin’deki Bilen Köyü Nurs Konağı’na gitmek istediğimizi söyledik. Yeşil vadilerden geçerek Bilen Köyü’ndeki beş katlı Nurs Konağı’na ulaştık.
Burada Türkân Abla bizi karşıladı. Sonra kardeşi Şükran abla geldi. Bu konağa Türkiye’nin her tarafından gelip Risale-i Nur okuma programı yapıldığını söylediler. Bizim o akşam kalmamızı çok istediler, ama kalamadık. Bu konağın yanında ahşaptan yapılmış tarihî bir cami olduğunu gördük.
Şükran Ablanın anlattığına göre babası 1952 yılında İstanbul’da Üstadın “Gençlik Rehberi Mahkemesi’nde” bulunmuş. “Biz İttihad’ı ve ilk çıktığı günden sonra Yeni Asya aldık” dediler. Bu beni çok sevindirdi.
Bu yazıyı kaleme almama sebep oldular. Arkadaşlar beni eski milletvekili olarak tanıttılar. “O zaman biz de AP’ye oy verdik. Demirel bu ülkeye çok hizmet etti. Bizim babamız da Demirel’i çok severdi” dediler. Rize’de dağın başında köylü kıyafetleriyle Yeni Asya’ya muhabbeti olan bu müstesna insanları unutmak mümkün değil.
Bir hatıralarını anlattılar. Bir defasında Nurculuk ithamıyla mahkemeye götürülmüşler. Hâkim mahkemede çay içerken çayı üstüne dökmüş. Şükran Abla hâkime ‘Beşer zulmeder, kader adalet eder. Bizim burada ne işimiz var?’ diye söylenmiş. Sonra serbest bırakmışlar. Anlattıklarından çok duygulandık. İstemeyerek buradan ayrıldık.
CAFER AĞABEYİN HİZMET EVİ
Rize’de Hemşin’e giderken derelerin üzerinde Faruk Çakır kardeşimizin bahsettiği tarihî köprüleri gördük. Yemyeşil dereler, çok güzel çay bahçelerini bizzat yerinde gördük. Bize bu ziyaretlerimizde rehberlik eden eğitimci Cafer Hocamıza ve eşine minnettar olduk. Akşamında Rize’de Risale-i Nur sohbetine katıldık. Sonra Trabzon’dan bizi almaya gelen İntizam ve Temel kardeşe, “Bir ricam var. Rize’de Toprak ailesi vardı. Onlardan birini göreyim” dedim. Mehmet Emin kardeşi bulduk. Onunla birlikte uzun uzun, babalarından itibaren Risale-i Nur hizmetine sahip çıktıklarını konuştuk. O da ben de çok memnun olduk.
Ertesi günü Trabzon’dan Cafer Ağabey beni kendi köyüne götürdü. Daha önce bizi burada yine misafir etmişti. Şimdi yeni bir ev yapmış. Bir de evin üzerine mescit yapmış. 5 vakit Trabzon’dan merkezi sistemle ezan okunuyor. Mescitte Risale-i Nur okuma programı yapılsın diye gerekli ihtiyaçları karşılamış. Fındık bahçesinin içerisinde zirvede çok mükemmel bir yer. Bu ağabeyimizin çocukları hizmet ehli. Üniversiteyi bitirenler bir yıl hizmet için çalışıyormuş. Kendisinden ve ailesinden Allah razı olsun. Çok minnettar kaldık. Ertesi günü sabah kahvaltıdan sonra Trabzon Havalimanı’na gittik ve Temel kardeşle birlikte Cafer Ağabey bizi uğurladı.
Allah tekrar gitmeyi nasip etsin inşallah.
SON