Konuya yine aynı yerden devam ederek sanatta olduğu gibi fenlerde de işin ehli olmak ve ehil olunmayan fenlere teşebbüs etmemek gerektiğine değinmek istiyoruz. “Hem de hakaik-i tarihiyedendir ki: Bir şahıs çok fenlerde meleke sahibi ve mütehassıs olamaz. Ancak ferid bir adam, dört veya beş fenlerde mütehassıs olabilir. Umuma el atmak, umumu terk etmek demektir. Bir fende meleke, o fennin suret-i hakikiyesidir. Onunla temessül etmek gerektir. Zira bir fende mütehassıs ve malûmat-ı sairesini mütemmime ve medet verici etmezse, malûmat-ı perişanından bir suret-i acîbe temessül edecektir. (Muhâkemat)

Bir fende meleke sahibi olmuş bir şahsın bununla yetinmeyerek birçok fenlere el atmasının meleke sahibi olduğu fennide kaybetmesine sebep olacağı ifade edilmektedir. Çünkü herkes yukarıdaki hakikatte ifade edilen ferid (üstün, sahasında tek) manasında bir kabiliyete sahip olamaz. Bu sebeple yetenekli olduğu alanda ihtisaslaşmalı ve bu hususta öğrendiği yeni bilgilerle daha da ileriye gitmeye çalışmalıdır. Eğer böyle olmazsa birçok malûmat içerisinde karışan kafalar acip bir görüntünün ortaya çıkmasına sebep olacaktır.

Aynen öylede şahs-ı manevimiz içerisinde yer alan her bir şahıs şahs-ı manevî sanatında ve fenninde meleke kazanmalı, meleke kazandığı bu alanda daha da ilerleyerek şahs-ı manevinin kıymetini, üstünlüğünü yani hakikî suretini göstermeye çalışmalıdır. Şahs-ı manevî ile temessül etmeli her vaziyette şahs-ı manevî ile beraber görünmelidir. 

Umuma el atmak manasına gelen şahs-ı maneviyi kaybettirecek hallerden çekinmelidir. Şahs-ı maneviyeye faydası olmayan işlerle meşgul olmak yerine, şahs-ı manevî sanatında ve fenninde ilerlemeyi sağlayacak derslerle meşguliyete zaman ayırmalıdır.