Buna göre Demokrat olanlarla olmayanların farkları şöyle sıralanabilir:

1- Gerçek Demokratlar hürriyetçidirler. Din, vicdan ve fikir hürriyetine saygılıdırlar. Bu hürriyetleri sadece kendileri için değil, herkes için isterler. Demokrat olmayanlar müstebittirler. Kendilerinden olmayanları ve kendileri gibi düşünmeyenleri baskı ve istibdatla ezmeye çalışırlar.

2- Gerçek Demokratlar, kanun hâkimiyetini esas alırlar ve adaletle iş görürler. Kimseye zulüm yapmadıkları gibi, zalime kim olursa olsun karşı çıkarlarken, kimliği ne olursa olsun mazlûmu müdafaa ederler.

Demokrat olmayanlar ise, kanunları kendilerine uydururlar. Adaleti sadece kendileri ve taraftarları için isterler. Ellerine yetki geçmesi halinde kendilerinden olmayanlara zulüm yaparlar.

3- Demokratlar eleştirilere açık olurlar. kendilerine yöneltilen eleştirileri dikkate alarak onlardan ders ve ibret alırlar. Demokrat olmayanlar eleştiriye kapalıdırlar. Onlara yöneltilen en ufak bir eleştiriyi kişiliklerine yapılan bir saldırı olarak görürler ve hakkında dâvâ açarlar. Ellerinde güç ve yetki varsa eleştiri yapanları ya tutuklarlar veya hayatı onlara zindan ederler.

4- Demokratlar şeffaftırlar. Yaptıkları işlerden dolayı istenmesi halinde hesap verirler. Demokrat olmayanlar, kanunsuz, keyfi işler yaptıklarından, hesap vermeye yanaşmazlar. Hesap soranları düşman olarak görürler.

5- Demokratlar, ehliyet ve liyakate önem verirler. İşleri ve makamları kabiliyetli ve ehil olanlara tevdi ederler. Akraba ve yakınları olsa dahi, işin ehli olmayanlara işleri vermezler. Demokrat olmayanlar için kabiliyet ve liyakat pek mühim değildir. Yakınlarını ve taraftarlarını işlerin başına getirirler. 

6- Demokratlar, devlet malını israf etmezler. İktidara gelmeleri halinde devlet kaynaklarını en iyi şekilde önce tarım, sanayi, gibi geri getirisi olan üretim alanlarına harcayarak devleti ve halkı zenginleştirirler. Üretimden elde edilen kârla yol ve bina inşaatı yaparlar. Onlar halkı üretim ve tasarruf yapmaya çağırırlar.

Demokrat olmayanlar, ülkenin kaynaklarının çoğunu geri getirisi olmayan gök delen, dev alış veriş merkezleri, oteller ve gösterişli devlet binaları inşaatları gibi ölü alanlara sarf ederler. Onlar halkı israf ve tüketime teşvik ederler. Sonunda ülke ve halk fakirleşir.

7- Demokratlar, siyaseti dine hizmetkâr yaparlar; ancak okula, kışlaya ve camiye siyaseti sokmazlar. Din hizmeti yapan cemaat ve tarikatlara, rahat çalışma alanı açarlarken kendilerine biat için müdahale etmezler. Dinî okullar açarak dinini öğrenip yaşamak isteyenlere fırsat verirler.

Demokrat olmayanlar, baskı yaparak dindarları din hürriyetinden mahrum ederler. Dindar kimlikli iseler, değişik şekillerde baskı yaparak dinî grupları kendilerine biata zorlarlar. Biat etmek istemeyenlere hayatı çekilmez hale getirirler.

8- Demokratlar gösteriş ve şatafata pek önem vermezler. Sade, orta bir hayat tarzını tercih ederler. Demokrat olmayanlar, tam tersine gösteriş ve şatafata çok önem verirler. Kendileri bunu yaparken, halkı da buna teşvik ederler.

9- Demokratlar, başta komşular olmak üzere dünya devletleriyle karşılıklı menfaatlere ve sulha dayana dostane ilişkiler kurarlar.

Demokrat olmayanlar, komşularla ve dünya devletleriyle kavga ederek gerilim ve problem yaşarlar. Ülke bundan çok zarar görür.

10- Demokratlar iktidarda iken demokrasi, hak ve hürriyetler, basın hürriyeti, sanayi ve kalkınma yönünden ülkenin düzeyini dünya sıralamasının üst taraflarına yükseltirler.

Demokrat olamayanlar döneminde ülke içerde fakirlik, kaos, çatışma ve gerilim içinde çalkalanırken, dışarıda Demokrasi, hak ve adaletin olmadığı, medeniyette ve kalkınmada dünya sıralamasının alt sıralarında yer alan geri kalmış bir devlet haline gelir.