İman–küfür mücadelesi Hz. Âdem zamanından başlamış, kıyamete kadar devam edecektir. Bu mücadelenin bir tarafında ehl-i iman olan başta peygamberler, evliyalar, asfiyalar ve salih insanlar, diğer tarafında Nemrutlar, Firavunlar, inançsızlar, zındıklar, tahribatçılar yer almaktadır.
İman cephesinde yer alıp orada cihad etmek pek kolay bir iş değildir. Mükâfatı, ebedî bir hayat ve saadet olan bu hizmetin yolu tuzaklarla, engellerle doludur. Bu yolda kendi işine yoğunlaşmak, engellere takılmamak, sebat ve kararlılıkla yola devam etmek çok mühimdir.
Kur’ân’da adı geçen Hz. Nuh, Hz. İbrahim, Hz. Salih, Hz. Hud (as) gibi nice peygamberler, yıllarca ümmetlerini Allah’ın varlığı ve birliğine iman edip O’na kulluk yapmaya dâvet etmişlerdir. Ancak insanların pek azı hariç, çoğunluk onları dinlememiştir.
Bir kısmı dinlememekte kalmayıp, Allah’ın peygamberlerine eziyet edip onları incitmişlerdir. Ama peygamberler “Çoğunluk bizi dinlemiyor” deyip pes etmemişler, “Peygamberin vazifesi tebliğdir. Hidayet Allah’tandır” (Maide, 99) prensibi ile amel ederek, sonuna kadar vazifelerini sürdürmüşler ve peygamberliğin mükâfatını kazanmışlardır.
Küfür cephesini temsil eden ilhad ve dinsizlik komitelerinin, ehl-i imanı hiçbir zaman rahat bırakmadıklarını görmekteyiz. Ahir zamanda onların en çok uğraştıkları, yollarına barikatlar kurdukları grup, halis iman hizmeti yapan Bediüzzaman ve Nur Talebeleridir.
Aziz Üstadımız Bediüzzaman ve saff-ı evvel Nur Talebesi ağabeylerimiz, zamanlarında iman ve Kur’ân hizmetini ifa ederken bu komitelerin kendilerine musallat ettiği mahkemelerin acımasız uygulamalarına uğramışlardır. Ancak onlar uhuvvet ve tesanütlerini pekiştirerek ümitsizliğe düşmemişler, hizmetlerine devam etmişlerdir.
Bu komitelerin günümüzde de Nur Talebelerini rahat bırakmadıkları müşahede edilmektedir. Bazı kişi ve grupları alet ederek camianın vahdet ve tesanüdünü bozmaya, iman hizmetini akamete uğratmaya, doğru istikametini bozmaya teşebbüs etmektedirler.
Biz Yeni Asya Nur Talebeleri bugün, Üstadın ve saff-ı evvel ağabeylerin yaptığı gibi taviz vermeksizin her türlü sıkıntı ve zorluğu göze alarak ihlâs, uhuvvet ve tesanüdümüzü muhafaza etmeye, Nur Mesleğini bir bütün olarak kıyamete kadar yaşayarak sürdürmeye inşallah devam edeceğiz.
Mehmet Kutlular Ağabey, Zübeyir Ağabeyimizin kendisine, “Kutlular! Maruz kaldığınız sıkıntı ve problemlere kafanızı takmayın, hizmetinize devam edin. Zira bu sıkıntıların sonu gelmez, biri biter diğeri başlar. Siz işinize bakın, diliniz sussun, eliniz çalışsın” dediğini değişik sohbetlerde bize nakletmişti.
Son söz: Fitne ve fesat zamanında bir Nur Talebesinin yapacağı en hayırlı iş, Üstada ve Risale-i Nur’a sadâkat göstermek, dilini gıybetten alıkoymak, ihlâsını muhafaza ederek bir buz parçası nevindeki enaniyetini şahs-ı manevî havuzunda eriterek dâvâ arkadaşlarıyla uhuvvet ve tesanüdünü korumak, hizmete aktif bir şekilde katılmaktır.
Cenab-ı Hak bu yolda bizleri muvaffak eylesin. Amin.