İnsanın diğer bir ismi veya sıfatı, ‘Yolcu” dur. Yani, ‘Hayat Yolcusu’. İnsanın bu yolculuğunu Üstad Bediüzzaman Said Nursî şöyle anlatmıştır: “İnsan bir yolcudur. Sabavetten gençliğe, gençlikten ihtiyarlığa, ihtiyarlıktan kabre, kabirden haşre, haşirden ebede kadar yolculuğu devam eder.“
Bir insanın bu dünya hayatındaki yolculuğunu tefekkür edersek, bu yolculuğun her bir sahnesi ‘kâinat sergisinde’ yaşanıyor.
İçinde bulunduğumuz pandemi şartlarında çok fazla ölüm hadiselerine şahit oluyoruz. “Her kışın bir baharı, Her gecenin bir sabahı” olduğu gibi bu günlerden sonra güzel günleri göreceğiz Allah’ın izniyle.
İnsanların yolculukları internet üzerinden de olabiliyor. Bu yolculuk normal yolculuklara benzemiyor. İnternette yapılacak yolculuklarda (sörflerde), insanın iradesi devre dışı kalabiliyor. Yani kişinin istemediği sayfalar, görüntüler aniden karşısına çıkabiliyor.
Yolculuklarımız esnasında, “Biz gidiyoruz, aldanmakta fayda yok. Gözümüzü kapamakla bizi burada durdurmazlar, sevkiyat var.” (26. Lem’a) diye düşünmeliyiz. Bu şekilde düşünme, normal yolculuklarımızda bize fayda vermesi mümkündür.
Yolculuklar esnasında tefekkür etme konusu çok önemlidir. Zaten Kur’ân bizlere, Haşr Sûresi 1. âyette; “Göklerde ne varsa, yerde ne varsa her şey Allah’ı tesbih ve tenzih eder. O, çok üstündür, hikmet sahibidir” diyerek tefekkür etmemizi öğretiyor.
Tefekkürle kâinat kitabında yolculuklarımızı en güzel ve kolay biçimde Risale-i Nur sayfalarında gezinerek yapabiliriz.
Hepimize hayırlı yolculuklar diliyor ve yolculuğumuzun hayırlı bir şekilde son bulmasını temenni ediyorum.