Grubun lideri polis aracı ile olay yerinden uzaklaştırılmış. Cami çıkışında İmamoğlu’na alkışlı destek verenler ise çoğunluktaymış.

Daha öncede Cumhur İttifakı’nın adayı Binali Yıldırım da gittiği operada protesto edilmişti. En son olarak da İçişleri Bakanı Süleyman Soylu protesto edildi.

Hemen söyleyelim ki, bu tür protestolar çirkindir, yakışıksızdır…

Neticede bir seçim yapılacak; göstereceksen protestonu sandığa gidip oyunla göster! Tabiî öncelikle siyasetçilerin de “hedef gösterme dili”ni artık bırakmaları gerekiyor. Eğer bu dil çok geçmeden bırakılmazsa Allah muhafaza kötü sonuçlar ortaya çıkar ve ülke karmaşaya sürüklenir.

Çubuk’ta şehit cenazesinde CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun saldırıya uğramasının üzerinden daha ne kadar geçti? Bu saldırıdan hiç mi ders çıkartılmadı?!

Bir diğer mesele de; Cuma namazından çıkan bir insanın yuhalanmasıdır. İslâm’ın neresinde böyle bir şey var? Bu, tam da dinin siyasete alet edilmesi değil de nedir? Her parti mensupları için ayrı cami mi yapılmalıdır?

Artık birisi buna dur demelidir? Buna diyecek olan da devleti yönetenlerdir…

***

 “DOĞRU MODEL DEĞİL!”

“Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Kurulu üyeliğine atanan Bülent Arınç’ın geçmişte yaptığı konuşmalar bir bir ortaya dökülüyor. Bunlardan birisi de Arınç’ın Partili Cumhurbaşkanlığı sistemi hakkında söylediği “Partili cumhurbaşkanlığı doğru model olmadı. Acaba hem ülkemiz hem de Başkanımız Erdoğan’ın geleceği için parlamenter sisteme dönmemiz daha mı hayırlı olur, diye düşünüyorum. Bunu tartışmalıyız” demesi oldu. 

Bu görüş anayasa değişikliği yapılırken sıkça dile getirildi, ama dinleyen olmadı. Aslında bu sistemin neler getireceği de tam anlatılamadı. Uygulamalar görüldükçe yeni sistemin arızaları da görülmeye başladı.

1982 Anayasasına “evet” oyu verenlerin yıllar sonra pişman olduğu gibi, pişmanlıklar yüksek sesle söylenmeye başlanacaktır. Zararın neresinden dönersen kâr, misali bir an önce bunlar tartışılmalı ki sistem daha fazla bozulmadan düzeltilebilmeli…

Sayın Arınç, bu düşüncesini hâlâ taşıyor mu bilemiyoruz? Eğer aynı düşüncede ise ilk yüksek istişare toplantısında bunu gündeme getirebilir. Tabiî bu sefer de Cumhur İttifakı’nın diğer ortağı ile sıkıntı çıkar. Hem Sayın Erdoğan’ın bunu istişare etmesini beklemek de hayli zor…

***

SİYASETİN GEREĞİ: VAATLER

İstanbul seçimlerinde Cumhur İttifakı’nın adayı olan Binali Yıldırım’ın vaatleri dikkat çekiyor! Doğalgaza indirim, öğretmenlere ücretsiz ulaşım, evlenenlere 8 bin lira düğün yardımı, üniversite öğrencisine 10 gb internet, doğalgaza indirim, 100 işsize iş… Vaatler bol keseden böyle devam edip gidiyor.

Bu vaatleri duyunca inanın aklına birkaç soru takılıyor. Neredeyse 25 senedir İstanbul’u kim yönetiyor? Şimdiye kadar vaat edilenler neden yapılmadı? Vaat ediyorsunuz da belediye borçlu iken maliyetini nereden vereceksiniz? 

Bu vaatler yapılırken millet mi, yoksa Cumhur İttifakı’nın mı hanesine yazılır?

Bir de Yıldırım’ın Başbakan iken söylediği şu cümle var: “Seçim kampanyalarında da söylenenler, sorumluluk omuzlarınıza yüklenince söylemleriniz hiçbir zaman aynı olmaz. Bu siyasetin gereğidir. Siyasetle hakikat her zaman birbiriyle örtüşmez.” Bu sözleri nereye koyacağız?

Ne derseniz bu vaatler de siyasetin gereği mi?

***

YEŞİL PASAPORT MU, ADİL YARGI MI?

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Yargı Reformu Strateji Belgesi”ni açıkladığı toplantıda avukatlara yeşil pasaport verileceğini söylediği anda Barolar Birliği Başkanı Metin Feyzioğlu’nun coşkulu alkışı günlerdir konuşuluyor. 

Feyzioğlu’nun adalet alanında birçok sorun varken, yeşil pasaporta bu kadar sevinmesine büyük eleştiriler geldi. En anlamlı eleştiri ise, “Yeşil pasaporta değil; bağımsız, tarafsız, adil bir yargıya ihtiyacımız var” denilmesi oldu.

Birbirinin alternatifi değil, ama adalet alanında bu kadar çok sorun varken, sadece yeşil pasaporta sevinilmesi biraz tuhaf değil mi?