İyi Parti Genel Başkanı Meral Akşener kendisine dâvetin geç geldiği için, DP Genel Başkanı Gültekin Uysal’da “özel mazereti” sebebiyle fotoğrafta yer almadılar. Meclis’te üçüncü parti konumunda olan HDP ise programa dâvet edilmediği için katılmadı.

Geldiğimiz noktada liderlerin yanyana durup poz vermelerini bile “özlenen fotoğraf” olarak anlatıyorsak demokraside ve ikili ilişkilerde çoook geri gidilmiş demektir… 

Elbette bu poz önemli. Çünkü yıllardır birbirlerine söylemediklerini bırakmayan, yüz yüze gelemeyecek ifadeler kullanan genel başkanların birkaç dakikalığına da olsa yan yana gelip poz vermeleri önemli. Ancak bunun içinin doldurulması gerekiyor.

80’li yılların sonrasında 90 yıllarında başında televizyonun tek kanallı olduğu yıllarda seçimler öncesi bütün partilerin genel başkanları “açık oturum”a katılır, partilerinin görüşlerini anlatırdı. Dış politikadan ekonomiye, eğitimden sağlığa bütün konularda saatler süren programda karşılıklı atışmalar olur, ama hiç kavga edilmezdi. 

Genç nesil bunu ancak ya büyüklerinden dinliyor ya da arşivlerde görebiliyor. Özellikle 2000’li yıllardan bu yana liderlerin karşılıklı görüştükleri hiç görülmedi. Birbirlerini tartışmaya dâvet etseler de bu maalesef gerçekleşmedi.

Yine o yıllarda cumhurbaşkanları ülkeyi ve milleti ilgilendiren meselelerde parti başkanlarına ya ayrı ayrı ya da bir araya toplayarak bilgi verirdi. Bu gelenek de yıllardır yapılmıyor.

Özlenen tablo denilince aslında bunlar akla geliyor.

Şimdi ne genel başkanlar bir araya gelebiliyor ne de cumhurbaşkanı liderleri toplayıp bilgilendiriyor. Partisinin başkanlık divanına veya yetkili kurullarına bilgi vermekle yetiniyor. Bu da Türk tipi cumhurbaşkanlığı sisteminin getirdiği bir yenilik! 

Zaten özlenen tablo diye lanse edilen bu fotoğrafın ömrü birkaç gün sürdü. Birlik ve beraberlik görüntüsü verildiği söylenirken bir iki günde bu görüntü kayboldu.

Siyaseti kutuplaşma ve karşılıklı kavgalarla seçmenini sıklaştırma şeklinde siyaset yaparsanız ne kadar da yan yana fotoğraf verseniz bunun ömrü az olur.

Çok değil daha bir ay önce siyasî rakibini “hain, terör destekçisi, çete, illet, zillet” diye suçlayanların şimdi böyle bir pozda yer almaları elbette önemli, ama bir taraftan “82 milyon kardeşiz” derken diğer yandan kendisine oy vermeyenleri suçlamak ne Türkiye ittifakını sağlar ne de özlenen tablonun gerçekleşmesini…

Öncelikle, cumhurbaşkanı terör, ekonomi, dış politika (Suriye, Akdeniz havzasında gelişmeler) gibi konularda liderlere bilgi verip, görüş alış verişi ile özlenen tabloyu oluşturmaya çalışabilir. Ancak bunun olması şu aşamada imkânsızın ötesinde bir şey. Zira Sayın Erdoğan, bugünden tezi yok yine seçim çalışmaları için İstanbul’u karış karış gezecek ve bu tablonun oluşmasını sağlayamayacak gibi görünüyor.

Ama bu yapılmalı, mutlaka yapılabilmeli… Millet bunların özlemini çekiyor. 

***

KEŞKE HEP BÖYLE OLSA

İstanbul BB seçimlerinin iptal edilip 23 Haziran’da tekrarlanma kararının ardından bazı partilerin adayları çekilirken bazı adaylar seçimlere girecekler. Önlerinde bir aydan daha az bir zaman kalan adaylar seçim çalışmalarına hızlı başladılar.

Ramazan ayı içinde seçim çalışmalarını yürüten adaylarda buna göre seçim stratejileri belirliyorlar. Bunu yaparken de, alabildiğince dinî duygular öne çıkarılıyor. Onlarca mekânda ya da evde iftarlar, sahurlar yapılıyor. Evler ziyaret ediliyor, buralardan görüntüler paylaşılıyor.

Kâh piknik yapanların yanına gidilip mangal yapılıyor, kâh çocuk parkına gidilip salıncakta çocuklar sallanıyor.

Onlarca korumayla gezen, halkın arasına fazlaca girmeyen siyasetçilerin milletle bu kadar haşir neşir oldukları görülünce millet “Ah keşke hep böyle olsa”  diyor. Çünkü, normal şartlar yanına dahi yaklaşılamayan siyasetçilere sorunlar birinci elden söylenebiliyor. 

Seçimler bitince herkes eski günlerine döner mi? Elbette döner… Tıpkı bundan önce olduğu gibi…

***

ÖRNEK ALINACAK TAVIR

Ukrayna’nın yeni Devlet Başkanı Volodimir Zelenkskiy hükümet üyelerine şöyle demiş:

“Odalarınızda benim portrelerimin olmasını istemiyorum. Lütfen... Başkan bir ikon değil, bir idol değil... Oralara çocuklarınızın resimlerini asın ve her karar öncesinde onların gözlerinin içine bakın.”

Cümlelerdeki mesajların örnek alınması gerekmez mi?