Hayatta yol üç tane,

Biri nefs-i emmare,

Öteki mal ve mülke,

Diğer yolsa Rabbine.

İlk ikisi tehlike,

Seni atar helâke,

Üçüncü yol götürür,

Saadet-i dâreyne.

Nefis insana biner,

Rabbena hep bana der,

Hayvan gibi yutar yer,

İnsanlığı yok eder.

Nefis sanki hür serbest,

Bir dirhem hazır lezzet,

Nefsi cezbeder hayret,

Azap olur akıbet.

Düşme nefsin peşine,

Zarardır her işine,

Son pişmanlık faydasız,

Vurursun çok döşüne.

Nefsin yolu yol değil,

Helâkettir sonu bil,

Hakka gel, olma zelil,

Tevbeyle günahı sil.

Hayatın başka yolu,

Fânî mal mülkle dolu,

Karun gibi olarak,

Helâktir bunun sonu.

Sen çalış ben yiyeyim,

Ben çok rahat edeyim,

Aç olandan bana ne,

Yeter ki tok olayım.

Sen zahmet çekmelisin,

Benim rahatım için,

Sen artık hep kölesin,

Ben efendi bilesin.

Doğru yol Allah yolu,

İnsan Allah’ın kulu,

At dünyevî mal, çulu,

Onun sevgisi yeter.

Kalben dünyayı terk et,

Ömrün bu yolda tüket,

Esas olsa ahiret,

Onun için al bilet.

Allah yolunda gitse,

Kalbime iman girse,

Nefsini levm ederse,

Gönül huzura erer.

Mal ve mülk emanettir,

Zekâtını vermektir,

Hak yoluna davettir,

Kurtulmana senettir.

Allah yolunda harcar,

Ortada yoktur zarar,

Allah sana olur yar,

Bu çok büyük sana kâr.

Mehmet Kovancı 
[email protected]