Risale-i Nur hizmeti denilince herkesin aklına kendi alıştığı ve sistemini oturttuğu bir hizmet modeli gelir. Herkes kendine göre bir hizmet tanımı yapar. Ancak “hizmet” çok yönlü düşünülmesi gereken bir kavramdır.

Hizmet kavramı içine Risale-i Nur’u okumak, yazmak, anlatmak, neşretmek girdiği gibi; duruş, tavır, muktezayı hale mutabık hareket, hikmetli davranış, temiz ahlâk ve fiiller de girer.

Evet, dünya şu an bir virüsün etkisi altında salgınla mücadele etmektedir. Her ne olursa olsun bizler hizmetimize yine de devam etmeliyiz. ”Risale-i Nur hizmetinde bir kapı kapansa, daha mühim kapılar açılır” 1 kaidesince zaman, Risale-i Nurlar’ın hakikatlerine farklı pencerelerden bakma zamanıdır. Belki de şu anda hizmet; enfüsi daireye yönelmemizi ve kendimiz ve ailemizle ilgili derin tefekkürlere girmemizi, şahsî olarak yenilenmemizi, evleri Medrese-i Nuriye’ye çevirip ev ahalisiyle belki de unuttuğumuz ev derslerine tekrar dönmemizi gerektiriyor.

Bu sebeple, medreseleri vicdan rahatlatma yerleri olarak görmemeyi, çok daha kaliteli şahsî okumalar yapmayı, bugüne kadar ihmal ettiğimiz noktaları gözden geçirmeyi ve internet âlemi gibi farklı ortamlarda insanlara Risale-i Nurlar’ı anlatmayı düşünmeliyiz. Bu, hizmetlerden kopuş değil tam tersine belki de bizlere yeni yeni hizmet sahalarını keşif ve kendimizi güncellememiz açısından bir fırsattır. Yıllardır alışılagelmiş bir tarzda hizmeti tanımlamak ve uygulamak ülfet peyda edebilir. Risale-i Nur hizmeti demek sadece haftada bir sohbete gitmek demek değildir.

Unutmamak gerekir ki her şeyde hikmetler gizlidir. Her olay insana belli hakikatleri öğretir. Bazen, bazı olaylar “ne pahasına olursa olsun bulunduğun hizmeti devam ettir” dersini öğretirken bazı olaylar “kendini değerlendirmeye al ve yeni hizmet ve yeni insanlara ulaşma yollarını keşfet” hakikatini öğretir.

Dipnot: 

1- Kastamonu Lâhikası, s. 207.