Bu hafta keyfim acayip yerinde, haftayı rahat geçirmekle birlikte kendime eğlenceli bir uğraş buldum. Deyimler ve atasözlerinin pek manalı olmayanlarını İngilizce söylemlerle melez hale getirip eğleniyordum.

Misal "Vurdumduymaz kör ayvaz" demek yerine "vurdumduymaz when i was" diyerek, bu manasız söylemi bir amaca hizmet ettirdim. Neyse işte "ders günü geldi yine bezdik canımızdan" adlı şiirimi tamamlamak üzereydim ki, zil çaldı ve öğretmenler odasında sabahtan akşama kadar sizi çekiştirip durduğumuz meslektaşlarıma bir damla göz yaşıyla veda ederek sınıfa geldim. İşte buradayım. Müfredatı okudum, 2. sınıftan 3. sınıfa geçmişiz. Gerçekten elimde büyüdünüz, kocaman oldunuz ya! Ne biçim ya of ya. Artık bugüne kadar öğrendiklerinizi sahada uygulama vakti geldi. Bu öyle sandığınız gibi kolay bir iş değil, haberiniz olsun. Buraya yazmışlar; yok öğrencilere şarkı söylet falan filan. Bir turistle karşılaştığında ne yapacaksın, ona bir şarkıyla mı eşlik edeceksin? Yok boyama yaptıracakmışım size. Ne yapacaksınız acaba çok merak ediyorum, konuşmayı beceremediğiniz yerde göz mü boyayacaksınız. Beceri testleri falanlar filanlar... Arkadaş kim yazıyor bu müfredatı yaaaa! İngilizce'yi oyun mu sanıyorlar acaba? Çok gördük iki Türk İngiliz bir turistle konuşurken ortalığın kan gölüne döndüğünü. Zaten duymuşsunuzdur meşhur bir söz var "Ne vakit bir Türk İngilizce konuşsa, bir dilbilimci göçer gider kahrından". Müfredatımızı ne güzel özetlemiş şair... O yüzden ben size yine bildiğim yoldan anlatacağım. Ve her zaman dediğim gibi "Öğrenmenin en iyi yolu iyi dinlenmekten geçer". Hadi bakalım iyi tatiller!