Her bir insan, kendi âleminde bir dünyayı yaşıyor. İnsan bu, kendi âlemi ve beklentileri ile beraber, sevdiklerinin beklentileri ile ciddî mana da ilgileniyor. İşte, insanın başına belâ olan pandemi dünyayı meşgul ediyor.

Her insanın beklentisi ayrı ayrıdır. Kimi, partisinin oy oranının yükselmesini arzu eder. Kimi, iktidardan düşme korkusu ile devlet imkânlarına yapışmaya çalışır. 

Kimi, tutuğu futbol takımının akıbeti ile heyecan içindedir. Kimi, çok yakını ile ilgilenip, hastalıktan şifa bulmasının beklentisi içindedir. Kimilerin derdi ebedî âlemde mesut olmaktır.

İşte size en büyük beklenti… İman ile ebedî âleme gitmek, insanın en büyük hadisesidir.

Bunun için emek ve gayret sahibi insanlar, günün sahabileri gibidir. Bir çok ehli iman bu amaç ve gaye için çaba ve hayatlarını feda etmişlerdir. Asıl beklenti, bu olmak gereklidir.

“Zaman, İslâmiyet fedaisi olmak zamanıdır” diyen Bediüzzaman Hazretleri bunu, yaşadığı hayat ile ispat etmiştir.

İnsanlara ulaşmak, iman hakikatlerini muhtaç olanlara iletmek en büyük meseledir.

Üstad, “Risâle-i Nur ve şâkirtlerinin meşgul oldukları vazife, rû-yi zemindeki bütün muazzam mesâilden daha büyüktür” der.

Hayatın çarkları içinde çırpınan insanlığın, beklentileri bu olması gerekir. İnsanlar hedefe yürümelidir. Siyaset, makam ve mevki bunun yerini tutamaz. Anne ve babalar, yavrularının ikbalini düşünürken, önceliklerini iyi belirlemelidirler. Gençlerin beklentileri, mutlu ve mesut yuva kurmaları tabi ki çok önemlidir. Sadece görünüş güzelliği ve yakışıklığına aldanmamaları gerekir. Ülkemizdeki boşanmalar işte bu yanlış beklentilerin bir neticesi olduğunu görüyoruz. Bunun çaresi; iman ve hakikatleri ile hadiselere bakmaktan geçer.

Fizikî güzellikler bittiği zaman, hayatın acı şartları ile karşı karşıya kalan gençlerimiz, ancak imanın lezzetinin huzuru ile nefes alırlar. Yoksa, çağın getirdiği zorluklar bizi ebedî hayattan mahrum bırakır.