Siyaset ve içtimaîyat/sosyal meseleler, dünyanın binbir hali ne kadar çok revaçla gösterilse, sunulsa ve bizleri içine çekmeye büyük bir gayretle devam etse de bizim işimiz her daim bunlara sırtımızı dönmek olmalıdır.
Nurlar; imanın ve Kur’ân’ın on beş asırlık serencamı içerisinde en parlak ve en kuvvetli ve en rağbetli, en muvaffakiyetli hizmetlerin yapılacağını bizlere haber vermişken bizlerin bundan müstağni kalması büyük bir eksiklik, aksaklık olur. Sanki Asr-ı Saadeti yaşamışız da başka bir şeye ihtiyacımız yokmuş gibi hallere girmek, şeytanın vartalarında seyir etmek ehl-i hamiyet ve ehl-i imana yakışmaz, mes’ul olurlar.
Asr-ı Saadetin bir ışığı, bir nuru ve bu asrın yüzündeki bir parıltısı olarak Nurlar’la iman, Kur’ân, İslâmiyet hizmetine sahip çıkılmalıdır inşallah. Bidayetinden beri vuku bulan şeytanın, nefsin ve enaniyetin bir aldatmacası olan siyasetle iştigal etmek, sosyal meseleler ve dünyanın halleriyle uğraşmak ehl-i imanın işi değildir ve de olmamalıdır.
Bu işlerin yerine imanî, Kur’ânî, İslâmî hizmetlerle uğraşmak en evlâ ve en birinci vazifedir. Ve de vazife olmalıdır.
Şark’ta bir ilimizin havaalanında görev yapan Müdür beyin şu tesbiti çok anlamlı ve ibret verici.
Diyor ki: “Yıllardır havaalanında görev yapıyorum, şu pencereden uçakla gelen ve gidenleri takip ediyorum, şunu gördüm; siyasetçiler, milletvekilleri değişti, ama etrafındakiler hiç değişmedi…”
Bir tek imanî mevzunun; akılları, kalpleri, ruhları ihtizaza getirecek, zevk ve lezzet içerisinde; kâinatın, mükevvenatın o büyük nurlu daireleri içerisinde ve en küçük, en basit bir hilkat harikası üzerindeki inkişafı, vuzuhu, ortaya çıkması; aklen, kalben, ruhen mukni olacak şekilde anlaşılması ve anlatılması hiçbir siyasete, içtimaîyata ve dünya işine mukabil gelmez, değişilmez ve de tercih edilmez.
Aman dikkat!